Abcoude E2 ontsnapt

Woensdagavond 20 augustus mochten we aan de bak voor onze tweede oefenwedstrijd. Tegen Waterwijk zag het er veelbelovend uit, maar nu stond Abcoude E2 op het programma. Een team dat dit jaar in de hoofdklasse uitkomt!
Zou die gedachte onze jongens door het hoofd hebben gespookt? Abcoude mocht aftrappen en flitsend speelden zij de bal rond. De bal ging van voet tot voet, Victoria keek toe en . . . . . Max mocht de bal al uit het net vissen! Versuft stond Victoria in het veld en ook de coaches stonden even met de mond vol tanden. Zo hadden we ons deze oefenwedstrijd niet voorgesteld. Gelukkig bedachten onze helden ook dat zij het avondeten niet hadden overgeslagen om thuis van de mat te worden gespeeld. De mouwen werden opgestroopt, de posities ingenomen en de blik op strijdlust gezet. Het bleef nog heel even zoeken, maar toen begon het toch te lopen. Ook wij gingen de bal lekker rondspelen en de tegenstander werd zowel op het midden als achterin kort gedekt. En wat bleek: als je scherp speelt, kort dekt en de bal niet te lang aan de voet houdt, kun je gewoon scoren tegen een hoofdklasser.
Na een goed opgebouwde aanval over de rechterkant, werd Jesse op een meter of tien van de goal vrijgespeeld. Een vlammend schot verliet zijn rechtervoet, vertrok richting de kruising, maar wat was dat? Gestrekt dook een speler van Abcoude richting de bal, maar helaas voor hem dacht hij dat hij de keeper was. Hoewel de duik en redding mooi waren, was het toch een penalty wegens hands. Als ‘veroorzaker’ van de penalty mocht Jesse hem nemen en dat deed hij onberispelijk: 1-1. Het spel golfde op en neer. Zowel Abcoude als wij kregen hele en halve kansen. Aan onze kant liet keeper Max zien dat hij er staat als er per ongeluk iets mis gaat in de verdediging. Als een tijger hield hij zijn goal schoon. De tweede helft begon van twee kanten weer goed. Beide ploegen hadden er zin in. Helaas scoorde Abcoude 2-1 en stonden we weer achter. Met mooie ballen van achteruit zette Tom regelmatig onze voorhoede en middenveld aan het werk. Bij de eerste echte vrije bal voor Abel kon de tegenstander nog net voorkomen dat hij scoorde, maar toen Abel even later weer op de keeper af mocht racen was er geen houden meer aan. Beheerst legde hij de 2-2 achter de keeper. Ondanks dat beide ploegen nog wat kansen kregen, leken we af te stevenen op een verdiend gelijkspel. Helaas bedacht Abcoude dat het wellicht zou helpen als er drie jongens uit de E1 van het veld ernaast mee zouden doen. En hoewel Abcoude nog steeds niet echt beter was (maar gelijkwaardig), scoorden zij toch een paar minuten voor tijd de 3-2.
Bij onze jongens was de kaars een beetje op. Waar zij eerder nog geweldig twee keer terug knokten vanuit een achterstand, lukte het nu niet meer. De middenvelders konden het niet meer opbrengen om terug te verdedigen en de verdediging had ook de puf niet meer om op te komen en Niels te ondersteunen. Maar ach, alle toeschouwers en de coaches waren zeer tevreden over het vertoonde spel. De mannen hadden weer gevochten als leeuwen en dat niet alleen, ze speelden ook weer goed. Als je 3-2 verliest van een hoofdklasser die zich ook nog op het laatst extra versterkt, dan kunnen we dit seizoen in de 1e klasse met vertrouwen tegemoet zien.
Bedankt weer voor een mooie wedstrijd, jongens!