Eerste potje om het echie succesvol

De weersverwachting sprak van zo’n 25 graden op zaterdag. Dat zal best waar zijn geweest op andere plekken in het land, maar op het kunstgrasveld van ’t Gooi, met alle teerkorrels er tussen, werd de 30 graden makkelijk gehaald. Bij de warming up waren de eerste zweetdruppels al snel zichtbaar. Onze eerste echte wedstrijd om het echie, de eerste ronde van de KNVB-beker, zou een hete wedstrijd worden!
In de kleedkamer wist iedereen het juiste antwoord op de vraag waar we goed op moesten letten bij het begin van de wedstrijd: scherp zijn en op je tegenstander letten. De coaches dachten dus dat dat wel goed zat. Maar . . . de wedstrijd was nog geen minuut oud of we stonden al bijna met 1-0 achter! Gelukkig wist Skip de bal nog van de lijn te halen. En vlak daarna wist onze goalie Max de bal gelukkig ook nog op de lijn te pakken. Tja, volgende keer maar met een andere vraag beginnen in de kleedkamer.
Gelukkig stond toen de echte E2 weer op. Iedereen lette nu wel op zijn tegenstander en was bereid om elkaar te helpen door vrij te lopen, af te spelen en elkaar te coachen in het veld. En tja, dan is voetbal eigenlijk gewoon een simpel spelletje en is het helemaal niet raar dat de doelpunten elkaar opeens in rap tempo opvolgen. Met Julian in de scorende hoofdrol (hij legde er drie in!) werd ’t Gooi zwaar onder druk gezet. En ook al scoorde ’t Gooi zelf één keer, onze vier doelpunten gaven de verhouding in het veld goed weer. We waren gewoon op alle fronten beter. We speelden beter over, dekten beter, liepen goed vrij en scoorden doelpunten. Wel was duidelijk dat het warme weer wel eens een rol van betekenis kon gaan spelen. Tegen het einde van de eerste helft begonnen de eerste jongens al om een wissel te vragen. Iets wat we daarvoor in eerdere wedstrijden nog niet waren tegengekomen. Na 25 minuten gingen we de rust in met een ruime 4-1 voorsprong.
De rust werd gebruikt om wat te drinken en om de jongens duidelijk te maken dat we weliswaar goed speelden, maar dat we wel moesten blijven overspelen. Op goal schieten vanuit alle hoeken van het veld was volgens de coaches niet de juiste strijdwijze om nog meer te scoren.

De tweede helft begonnen we redelijk, maar opeens draaide de wedstrijd om. Alles wat de eerste helft goed ging, lukte nu niet meer. We speelden niet meer over en de middenvelders en verdedigers waren even de grip op hun tegenstander kwijt. Gevolg: twee doelpunten van ’t Gooi waardoor het zomaar heel spannend werd. Weg was onze riante voorsprong, van 4-1 naar 4-3.
Alle ouders en de coaches langs het veld begonnen zenuwachtig heen en weer te huppelen. Het zou toch niet waar zijn dat we dit nog weg zouden geven? Tot overmaat van ramp begon de warmte nu echt vervelend te worden. Twee van onze helden konden niet meer en moesten het veld verlaten. Maar gelukkig kregen onze mannen weer de geest. Met Max op het middenveld kwam er weer lijn in het spel. Hij speelde de ene na de andere medespeler vrij met mooie pass-jes en toen was het voor onze voorhoede een kwestie van de kansen benutten. Hoewel de keeper van ’t Gooi er nog heel wat tegenhield, was het binnen de kortste keren van 4-3 ineens 8-3 geworden! Vlak voor tijd konden we Jesse gelukkig ook nog wisselen, want die zakte zo langzamerhand door zijn hoefjes. De vermoeide mannen langs de kant konden er gelukkig toch nog vijf minuutjes speeltijd uitpersen.
Al met al gewoon een zeer verdiende 8-3 overwinning en de volgende ronde van de KNVB beker is een feit! Grote klasse mannen, om in deze tropische warmte er zo’n lekkere pot voetbal uit te gooien. Laat de volgende tegenstander maar komen!