Een week geleden dachten we nog op een mooie herentijd onze wedstrijd tegen CSW te kunnen spelen, maar opeens was daar het bericht van Frank: wedstrijd verplaatst naar half negen ’s morgens. Kwart voor acht verzamelen! Althans, ongeveer kwart voor acht. Want laten we eerlijk zijn, er zijn grenzen op zaterdagmorgen. Rond acht uur stonden de meeste mannen al lekker een balletje te trappen op het veld en zelfs Abel was er, terwijl die toch echt pas om half twee ’s nachts op Schiphol terug was vanuit zijn vakantie. Alleen Niels kon er helaas niet bij zijn omdat hij ziek was.
Een korte bespreking in de kleedkamer, laatste stukje warming-up op het veld en om strak half negen floot scheidsrechter Hans voor de aftrap. De mannen begonnen direct lekker aan de wedstrijd. Omdat Niels er niet was en Tom twee keer lekker had gespeeld in de spits, mocht Tom voorin beginnen. Achterin ook wat wijzigingen, want na een uitstekende wedstrijd als laatste man een tijdje terug, probeerden we Skip weer als laatste man. Op die manier konden we Max O. op het middenveld zetten om zo wat meer ‘voetbal’ in het spel te brengen. Julian linksachter, Abel er voor en op rechts de bekende opstelling met Jesse achterin en Koen er voor. Uiteraard stond andere Max lekker op de goal.
Vanaf het eerste fluitsignaal speelden we goed. Wat de coaches hoopten met deze opstelling gebeurde ook. Achterin goed dicht met een echt uitstekende Skip. Op het middenveld speelde niet alleen Max lekker, maar was ook Abel opvallend goed op dreef. We hebben gelijk met zijn vader geregeld dat hij vaker heel laat naar bed mag (:-)). De ene prachtige aanval na de ander vloog over het veld. De bal ging goed van voet tot voet en we maakten erg goed gebruik van de zijkanten van het veld. Het was dan ook geen toeval dat de 1-0 van Max en de 2-0 van Abel via uitstekende aanvallen over de zijkant tot stand kwamen. Alle Victoria spelers waren bij beide aanvallen betrokken. Of omdat zij de bal goed onderschepten, of omdat ze de goede pass gaven of omdat ze de bal er keurig inschoten. Echt prachtig teamwork waar alle toeschouwers volop van genoten. Als je dan toch vroeg je bed uit moet, dan maar voor zo’n lekkere wedstrijd!
In de rust vertelden de coaches dat ze erg tevreden waren met het spel en dat als we zo door bleven voetballen de 3, 4 en 5-0 er vanzelf in zouden vliegen. Achteraf vroeg iedereen zich af wat er precies mis was met deze aanwijzing.
De tweede helft begon nog erg veelbelovend. We vlogen uit de startblokken en na twee minuten schoof Abel de bal bijna binnen met zijn rechterbeen achter zijn standbeen. De uitstekende keeper van CSW wist de bal echter tegen te houden, zoals hij dat al vaker in de eerste helft had gedaan en ook in de tweede helft nog vaak zou doen. Maar daarna was het gedaan met het goede voetbal. We speelden niet goed meer over en achterin letten we niet altijd goed op. Opeens lag de 2-1 achter Max en niet veel later hadden we een Michel Valke bal achter Max liggen (voor de ouderen onder ons: Nederland – Oostenrijk, eigen doelpunt Michel Valke met zijn verkeerde been). We drongen nog wel heel erg aan, maar er zat geen lijn meer in het spel. We zochten de combinatie niet op, maar schoten de bal naar voren. Skip raakte nog wel de paal met een vlammend schot met rechts (!) en Max raakte nog de lat, maar het zat er gewoon niet meer in.
De coaches vroegen zich af hoe ze het tij hadden moeten keren. In ieder geval lijkt het verstandig om zowel de eerste als tweede helft met de sterkste opstelling in de verdediging te beginnen. Dat geeft meer rust voor het team waardoor er meer voetbal in het spel blijft. Maar ach, al met al was het wel weer gewoon heerlijk spannend. Aan de inzet lag het zeker weer niet en ook niet aan de tegenstander. CSW speelde lekker en sportief en had een paar goede spelers rondlopen. We hadden gezien het spelbeeld en de hoeveelheid kansen zeker een overwinning moeten behalen, maar ja soms zit het mee en soms zit het tegen. Volgende wedstrijd er gewoon weer vol tegenaan.
zaterdag 25 oktober 2008
zondag 12 oktober 2008
CDW E2 in eigen huis verslagen
In het voorprogramma van Victoria 1, dat op bezoek moest bij CDW in Wijk bij Duurstede, mochten we tegen de E2 van deze club een oefenpotje spelen. Niels en Abel konden er niet bij zijn maar Joppe uit de E3 viel uitstekend in. Na een wat ongeconcentreerde eerste vijf minuten kwamen we op achterstand. Dat was even nodig om allemaal weer bij de les te zijn. Vervolgens tikten we CDW goed weg met mooi combinatiespel en een aantal mooie aanvallen. Tom was vandaag onze spits en hij deed dit erg goed. Twee maal trof hij doel en twee maal schoot hij hard op de doelpaal. Ook Juul en Koen kregen een aantal goede kansen maar de keeper van CDW kon de schoten op het doel vrij eenvoudig keren. De ruststand was 2-1 en dat bleef het ook. Korte samenvatting: lekker gespeeld, keurig gewonnen en een verrassend goede spits vandaag!
zaterdag 11 oktober 2008
Op herhaling tegen Wasmeer E2
Vandaag weer een prachtige zaterdag om te voetballen en ook nog eens een echte ‘herentijd’: 11.15 uur. Fris en fruitig arriveerden de mannen bij Wasmeer. De krullen van Abel krulden als nooit te voren en Julian zijn haar, tja, die kon wel een plens water gebruiken. Maar goed, het zou geen modeshow worden vandaag, maar gewoon een echte competitiewedstrijd.
Wasmeer E2 stond op het programma en daar hadden we al eens tegen gespeeld. 18-0 was de vorige keer de uitslag in ons voordeel, dus we zagen de bui al hangen. Onderschatting lag op de loer. De coaches besloten dan ook om een leugentje om bestwil te bezigen. Wasmeer had, volgens de coaches, het team behoorlijk omgegooid en er waren heel wat jongens uit de E1 van Wasmeer bijgekomen. Het maakte indruk, want de uitgelaten sfeer nam iets af en twee jongens moesten spontaan even plassen van de zenuwen. De wedstrijd was nog amper begonnen of het leek er op dat Niels het record van snelste doelpunt van Abel wilde overnemen. Binnen 10 seconden stormde hij op de keeper af en leek de 1-0 in de touwen te schieten, maar de keeper van Wasmeer E2 voorkwam dat met een van zijn vele goede reddingen van vandaag. Het spel van Victoria was goed en het was snel duidelijk dat ook vandaag de overwinning naar Victoria E2 moest gaan. Wasmeer kwam bijna niet uit de verdediging en omdat hun aanvallers alleen maar voorin bleven hangen was er een enorm gat op het middenveld van Wasmeer. Onze verdedigers en middenvelders maakten daar goed gebruik van door de bal op het midden rustig aan te nemen om hem vervolgens naar een vrijstaande medespeler te passen. Ondanks het enorme overwicht liet de eerste goal toch nog even op zich wachten, vooral door het uitstekende keeperswerk van de goalie van Wasmeer. Maar na iets meer dan 8 minuten gebeurde dan toch het onvermijdelijke: Niels werd vrijgespeeld en onberispelijk schoot hij de bal in het net: 0-1! De mannen hielden goed de vaart er in in de eerste helft en met name de een-tweetjes langs de zijkant tussen de verdedigers Jesse en Skip en de middenvelders Julian/Abel en Koen/Tom waren soms oogstrelend. Als ook Max zich nog eens aanspeelbaar maakte op het vrije midden was de show compleet. Prachtig voetbal mannen!
Voor de rust legden we er nog twee in, zodat we met een 0-3 ruststand mochten uitrusten.
De tweede helft was een logisch vervolg op de eerste. Echt tactische tips waren niet nodig, maar coach Frank wees de mannen er op dat de bal wel eerder moest worden aangenomen en harder moest worden overgespeeld naar de medespelers. De mannen deden goed hun best en het was dan ook logisch dat de voorsprong gestaag werd uitgebouwd. Helaas was een klein misverstandje achterin de oorzaak van de enige tegengoal. Jammer voor onze goalie Max, want die had de spaarzame aanvallen van Wasmeer tot die tijd keurig weten te bezweren met een paar goede reddingen. Abel liet nog even zien dat zijn krullen niet voor niets goed gekamd waren, want de strakke corner van Julian wist hij bij de tweede paal keurig met het hoofd binnen te knikken. Het deed de coaches weer beseffen wat een mooi gebalanceerd team we hebben; Goede verdeling van links en rechtsbenige voetballers, echte verdedigers (Jesse en Skip), allround middenvelders (Tom, Max, Koen, Abel en Julian), een scherpe spits (Niels) en een wereldkeeper (Max). Dit droomteam wist er uiteindelijk weer 8 binnen te schieten vandaag, waardoor de 1-8 een feit was. Gecombineerd met een heerlijk herfstzonnetje, was het dus weer gewoon een heerlijk begin van het weekeinde. Dank jullie wel weer, Victoria E2 helden!
...en dit vond Wasmeer er zelf van:
De E2 moest vandaag tegen Victoria E2. In de beker was er al met 18-0 verloren van dit sterke team, dus de angst zat er wel een beetje in bij de spelers van de E2. We waren weliswaar inmiddels een sterker team, onder dankzij de aanwinsten Kertan en Fatih en de weer teruggekeerde Charlotte. Maar Victoria E2 zal ook wel sterker geworden zijn.Victoria begon direct furieus, maar Wasmeer liet zich niet inpakken. Koelbloedig wist het de vele aanvallen van Victoria af te slaan. Ondertussen kregen we zelf ook kansen, met name dankzij goed werk op links van Levy, die regelmatig de diepte werd ingestuurd door Tom. Door een misverstand in de verdediging kwam Victoria op 0-1 en kon daarna de 0-2 scoren. Daarna een eigen doelpunt van Wasmeer, waarmee de ruststand op 0-3 kwam. Vergeleken met de 0-9 ruststand een aantal weken daarvoor, nog geen eens een slechte prestatie. Na de rust wisten we dankzij Levy zelfs op 1-3 te komen, maar toen leek het kaarsje voor de E2 uit te gaan. De koppies gingen weer naar beneden, een gebrek aan conditie ging mee spelen en het regende 10 minuten lang goals van Victoria, waardoor we op een 1-7 achterstand kwamen. Na die 10 minuten ging het weer wat beter en kon Victoria er nog maar 1 maken, waarmee de eindstand op 1-8 kwam.
Wasmeer E2 stond op het programma en daar hadden we al eens tegen gespeeld. 18-0 was de vorige keer de uitslag in ons voordeel, dus we zagen de bui al hangen. Onderschatting lag op de loer. De coaches besloten dan ook om een leugentje om bestwil te bezigen. Wasmeer had, volgens de coaches, het team behoorlijk omgegooid en er waren heel wat jongens uit de E1 van Wasmeer bijgekomen. Het maakte indruk, want de uitgelaten sfeer nam iets af en twee jongens moesten spontaan even plassen van de zenuwen. De wedstrijd was nog amper begonnen of het leek er op dat Niels het record van snelste doelpunt van Abel wilde overnemen. Binnen 10 seconden stormde hij op de keeper af en leek de 1-0 in de touwen te schieten, maar de keeper van Wasmeer E2 voorkwam dat met een van zijn vele goede reddingen van vandaag. Het spel van Victoria was goed en het was snel duidelijk dat ook vandaag de overwinning naar Victoria E2 moest gaan. Wasmeer kwam bijna niet uit de verdediging en omdat hun aanvallers alleen maar voorin bleven hangen was er een enorm gat op het middenveld van Wasmeer. Onze verdedigers en middenvelders maakten daar goed gebruik van door de bal op het midden rustig aan te nemen om hem vervolgens naar een vrijstaande medespeler te passen. Ondanks het enorme overwicht liet de eerste goal toch nog even op zich wachten, vooral door het uitstekende keeperswerk van de goalie van Wasmeer. Maar na iets meer dan 8 minuten gebeurde dan toch het onvermijdelijke: Niels werd vrijgespeeld en onberispelijk schoot hij de bal in het net: 0-1! De mannen hielden goed de vaart er in in de eerste helft en met name de een-tweetjes langs de zijkant tussen de verdedigers Jesse en Skip en de middenvelders Julian/Abel en Koen/Tom waren soms oogstrelend. Als ook Max zich nog eens aanspeelbaar maakte op het vrije midden was de show compleet. Prachtig voetbal mannen!
Voor de rust legden we er nog twee in, zodat we met een 0-3 ruststand mochten uitrusten.
De tweede helft was een logisch vervolg op de eerste. Echt tactische tips waren niet nodig, maar coach Frank wees de mannen er op dat de bal wel eerder moest worden aangenomen en harder moest worden overgespeeld naar de medespelers. De mannen deden goed hun best en het was dan ook logisch dat de voorsprong gestaag werd uitgebouwd. Helaas was een klein misverstandje achterin de oorzaak van de enige tegengoal. Jammer voor onze goalie Max, want die had de spaarzame aanvallen van Wasmeer tot die tijd keurig weten te bezweren met een paar goede reddingen. Abel liet nog even zien dat zijn krullen niet voor niets goed gekamd waren, want de strakke corner van Julian wist hij bij de tweede paal keurig met het hoofd binnen te knikken. Het deed de coaches weer beseffen wat een mooi gebalanceerd team we hebben; Goede verdeling van links en rechtsbenige voetballers, echte verdedigers (Jesse en Skip), allround middenvelders (Tom, Max, Koen, Abel en Julian), een scherpe spits (Niels) en een wereldkeeper (Max). Dit droomteam wist er uiteindelijk weer 8 binnen te schieten vandaag, waardoor de 1-8 een feit was. Gecombineerd met een heerlijk herfstzonnetje, was het dus weer gewoon een heerlijk begin van het weekeinde. Dank jullie wel weer, Victoria E2 helden!
...en dit vond Wasmeer er zelf van:
De E2 moest vandaag tegen Victoria E2. In de beker was er al met 18-0 verloren van dit sterke team, dus de angst zat er wel een beetje in bij de spelers van de E2. We waren weliswaar inmiddels een sterker team, onder dankzij de aanwinsten Kertan en Fatih en de weer teruggekeerde Charlotte. Maar Victoria E2 zal ook wel sterker geworden zijn.Victoria begon direct furieus, maar Wasmeer liet zich niet inpakken. Koelbloedig wist het de vele aanvallen van Victoria af te slaan. Ondertussen kregen we zelf ook kansen, met name dankzij goed werk op links van Levy, die regelmatig de diepte werd ingestuurd door Tom. Door een misverstand in de verdediging kwam Victoria op 0-1 en kon daarna de 0-2 scoren. Daarna een eigen doelpunt van Wasmeer, waarmee de ruststand op 0-3 kwam. Vergeleken met de 0-9 ruststand een aantal weken daarvoor, nog geen eens een slechte prestatie. Na de rust wisten we dankzij Levy zelfs op 1-3 te komen, maar toen leek het kaarsje voor de E2 uit te gaan. De koppies gingen weer naar beneden, een gebrek aan conditie ging mee spelen en het regende 10 minuten lang goals van Victoria, waardoor we op een 1-7 achterstand kwamen. Na die 10 minuten ging het weer wat beter en kon Victoria er nog maar 1 maken, waarmee de eindstand op 1-8 kwam.
zaterdag 4 oktober 2008
Victoria in zinderende wedstrijd naar overwinning
De hele week kwam de regen met grote regelmaat met bakken naar beneden. Maar blijkbaar willen ook de engeltjes genieten van Victoria E2, want van regen of regenwolken geen sprake vandaag zodat de engeltjes van boven konden meegenieten. En natuurlijk de ouders, die heerlijk langs de kant konden staan.
De warming-up was weer lekker scherp, het praatje van de coaches als vanouds (iets met vijf minuten, praten tegen elkaar, lekker strak overspelen en vooral, genieten). De tegenstander, De Vecht E1, verscheen naast ons tijdens de warming-up en ook bij hen was duidelijk dat zij op scherp stonden. Good old Kees was weer zo vriendelijk om als scheids op te treden (klasse Kees!) en iets over enen floot hij voor het begin.
De kracht van de boodschap zit in de herhaling, dat is wel duidelijk. Lekker fanatiek vlogen onze helden vanaf de allereerste seconde op de bal. Deze keer mochten/moesten Julian en Max vanaf de zijlijn starten, zodat we begonnen met Max op de goal, Skip links, Jesse rechts en Tom centraal achterin. Midden: Koen op rechts en Abel op links. Voorin begon Niels. Beide ploegen speelden goed en vooral voorin had De Vecht een paar snelle jongens lopen. Onze verdedigers moesten flink aan de bak! Wat niet hielp, is dat alle verdedigers in de eerste helft minstens één keer besloten om eens lekker over de bal te maaien, met als gevolg dat de snelle spitsen van De Vecht zomaar op Max mochten afstormen. Maar eerlijk is eerlijk, als onze verdedigers dan eens een foutje maakten, dan waren ze er vaak zelf bij om de fout weer goed te maken. Een prima instelling, die het hele team inspireerde om er nog eens een extra schepje bovenop te doen. Halverwege de eerste helft leek de werklust twee tot drie maal te worden beloond. Niels en Abel hadden allebei de gelegenheid om Victoria aan de krap verdiende voorsprong te helpen, maar beiden misten net het geluk, de snelheid of het juiste been om de bal achter de goede goalie van De Vecht te krijgen. De coaches en de toeschouwers werden licht wanhopig. Zo hard werken, zulke mooie kansen creëren en dan toch niet scoren. Dan zul je net zien dat ie aan de andere kant valt! Maar in de 17e minuut was het dan toch raak. Van achteruit werd de bal naar voren gewerkt, Julian brak door op links en schoot op goal. De bal ging echter voor de goal langs . . . . waar Niels bij de tweede paal klaar stond om de bal met rechts (!!) binnen te tikken. Net op tijd, want de coaches stonden net op het punt om het rechterbeen van Niels er af te gaan schroeven om er een tweede linkerbeen aan te monteren. Vast houden tot aan de rust was nu het belangrijkste. Bijna ging dat mis toen de Vecht vlak voor de rust nog doorbrak, maar gelukkig hield Max zijn doel schoon.
In de rust kregen de mannen de complimenten voor hun enorme werklust. Wel kregen ze de raad mee om iets meer rust aan de bal te houden als er geen tegenstander in de buurt is en vooral elkaar te coachen in het veld.
De tweede helft vertoonde het zelfde beeld als de eerste helft. Een gelijk opgaande strijd, waarin beide ploegen voluit gingen en fanatiek om elke bal streden. In dit fanatisme raakte er zo af en toe een held licht geblesseerd, maar mede dankzij de wonderspons van de coach van De Vecht leek alles steeds goed af te lopen. Helaas ging het in de 20ste minuut toch even mis. Per ongeluk raakte een De Vecht-verdediger Abel op zijn enkel waardoor deze de wedstrijd moest staken. Hopelijk valt het mee Abel, en kun je volgende week gewoon weer trainen en vooral, spelen op zaterdag.
De kracht van de boodschap zit in de herhaling, dat is wel duidelijk. Lekker fanatiek vlogen onze helden vanaf de allereerste seconde op de bal. Deze keer mochten/moesten Julian en Max vanaf de zijlijn starten, zodat we begonnen met Max op de goal, Skip links, Jesse rechts en Tom centraal achterin. Midden: Koen op rechts en Abel op links. Voorin begon Niels. Beide ploegen speelden goed en vooral voorin had De Vecht een paar snelle jongens lopen. Onze verdedigers moesten flink aan de bak! Wat niet hielp, is dat alle verdedigers in de eerste helft minstens één keer besloten om eens lekker over de bal te maaien, met als gevolg dat de snelle spitsen van De Vecht zomaar op Max mochten afstormen. Maar eerlijk is eerlijk, als onze verdedigers dan eens een foutje maakten, dan waren ze er vaak zelf bij om de fout weer goed te maken. Een prima instelling, die het hele team inspireerde om er nog eens een extra schepje bovenop te doen. Halverwege de eerste helft leek de werklust twee tot drie maal te worden beloond. Niels en Abel hadden allebei de gelegenheid om Victoria aan de krap verdiende voorsprong te helpen, maar beiden misten net het geluk, de snelheid of het juiste been om de bal achter de goede goalie van De Vecht te krijgen. De coaches en de toeschouwers werden licht wanhopig. Zo hard werken, zulke mooie kansen creëren en dan toch niet scoren. Dan zul je net zien dat ie aan de andere kant valt! Maar in de 17e minuut was het dan toch raak. Van achteruit werd de bal naar voren gewerkt, Julian brak door op links en schoot op goal. De bal ging echter voor de goal langs . . . . waar Niels bij de tweede paal klaar stond om de bal met rechts (!!) binnen te tikken. Net op tijd, want de coaches stonden net op het punt om het rechterbeen van Niels er af te gaan schroeven om er een tweede linkerbeen aan te monteren. Vast houden tot aan de rust was nu het belangrijkste. Bijna ging dat mis toen de Vecht vlak voor de rust nog doorbrak, maar gelukkig hield Max zijn doel schoon.
In de rust kregen de mannen de complimenten voor hun enorme werklust. Wel kregen ze de raad mee om iets meer rust aan de bal te houden als er geen tegenstander in de buurt is en vooral elkaar te coachen in het veld.
De tweede helft vertoonde het zelfde beeld als de eerste helft. Een gelijk opgaande strijd, waarin beide ploegen voluit gingen en fanatiek om elke bal streden. In dit fanatisme raakte er zo af en toe een held licht geblesseerd, maar mede dankzij de wonderspons van de coach van De Vecht leek alles steeds goed af te lopen. Helaas ging het in de 20ste minuut toch even mis. Per ongeluk raakte een De Vecht-verdediger Abel op zijn enkel waardoor deze de wedstrijd moest staken. Hopelijk valt het mee Abel, en kun je volgende week gewoon weer trainen en vooral, spelen op zaterdag.
In de tweede helft vergaten we af en toe dat de aanvallers van de tegenstander stiekem achter de verdediging kropen en zo helemaal vrij voor Max kwamen te staan. Gelukkig hield of Max ze tegen, of aarzelde de tegenstander zo lang dat de kans vanzelf verdween. Daar staan van onze kant echter ook zeker vier vrije kansen voor bijna open goal tegenover. Maar ook hier stond de keeper of slecht afwerken van onszelf een tweede Victoria goal in de weg. De spanning langs de kant steeg tot grote hoogte en dit verleidde één van de toeschouwsters tot de mededeling dat zij pijn in haar billen kreeg van het samenknijpen, zo spannend waren de laatste minuten. Eindelijk klonk het verlossende eindsignaal van de goed fluitende Kees en was de zwaarbevochten 1-0 overwinning een feit!
Een hele puike wedstrijd mannen, waarin het voetbal redelijk was, maar de inzet werkelijk onovertroffen. Een mooi verjaardagscadeautje voor Max O. die afgelopen donderdag jarig was en coach Johan die vandaag jarig is.
Een hele puike wedstrijd mannen, waarin het voetbal redelijk was, maar de inzet werkelijk onovertroffen. Een mooi verjaardagscadeautje voor Max O. die afgelopen donderdag jarig was en coach Johan die vandaag jarig is.
Abonneren op:
Posts (Atom)