Victoria in zinderende wedstrijd naar overwinning

De hele week kwam de regen met grote regelmaat met bakken naar beneden. Maar blijkbaar willen ook de engeltjes genieten van Victoria E2, want van regen of regenwolken geen sprake vandaag zodat de engeltjes van boven konden meegenieten. En natuurlijk de ouders, die heerlijk langs de kant konden staan.

De warming-up was weer lekker scherp, het praatje van de coaches als vanouds (iets met vijf minuten, praten tegen elkaar, lekker strak overspelen en vooral, genieten). De tegenstander, De Vecht E1, verscheen naast ons tijdens de warming-up en ook bij hen was duidelijk dat zij op scherp stonden. Good old Kees was weer zo vriendelijk om als scheids op te treden (klasse Kees!) en iets over enen floot hij voor het begin.
De kracht van de boodschap zit in de herhaling, dat is wel duidelijk. Lekker fanatiek vlogen onze helden vanaf de allereerste seconde op de bal. Deze keer mochten/moesten Julian en Max vanaf de zijlijn starten, zodat we begonnen met Max op de goal, Skip links, Jesse rechts en Tom centraal achterin. Midden: Koen op rechts en Abel op links. Voorin begon Niels. Beide ploegen speelden goed en vooral voorin had De Vecht een paar snelle jongens lopen. Onze verdedigers moesten flink aan de bak! Wat niet hielp, is dat alle verdedigers in de eerste helft minstens één keer besloten om eens lekker over de bal te maaien, met als gevolg dat de snelle spitsen van De Vecht zomaar op Max mochten afstormen. Maar eerlijk is eerlijk, als onze verdedigers dan eens een foutje maakten, dan waren ze er vaak zelf bij om de fout weer goed te maken. Een prima instelling, die het hele team inspireerde om er nog eens een extra schepje bovenop te doen. Halverwege de eerste helft leek de werklust twee tot drie maal te worden beloond. Niels en Abel hadden allebei de gelegenheid om Victoria aan de krap verdiende voorsprong te helpen, maar beiden misten net het geluk, de snelheid of het juiste been om de bal achter de goede goalie van De Vecht te krijgen. De coaches en de toeschouwers werden licht wanhopig. Zo hard werken, zulke mooie kansen creëren en dan toch niet scoren. Dan zul je net zien dat ie aan de andere kant valt! Maar in de 17e minuut was het dan toch raak. Van achteruit werd de bal naar voren gewerkt, Julian brak door op links en schoot op goal. De bal ging echter voor de goal langs . . . . waar Niels bij de tweede paal klaar stond om de bal met rechts (!!) binnen te tikken. Net op tijd, want de coaches stonden net op het punt om het rechterbeen van Niels er af te gaan schroeven om er een tweede linkerbeen aan te monteren. Vast houden tot aan de rust was nu het belangrijkste. Bijna ging dat mis toen de Vecht vlak voor de rust nog doorbrak, maar gelukkig hield Max zijn doel schoon.
In de rust kregen de mannen de complimenten voor hun enorme werklust. Wel kregen ze de raad mee om iets meer rust aan de bal te houden als er geen tegenstander in de buurt is en vooral elkaar te coachen in het veld.
De tweede helft vertoonde het zelfde beeld als de eerste helft. Een gelijk opgaande strijd, waarin beide ploegen voluit gingen en fanatiek om elke bal streden. In dit fanatisme raakte er zo af en toe een held licht geblesseerd, maar mede dankzij de wonderspons van de coach van De Vecht leek alles steeds goed af te lopen. Helaas ging het in de 20ste minuut toch even mis. Per ongeluk raakte een De Vecht-verdediger Abel op zijn enkel waardoor deze de wedstrijd moest staken. Hopelijk valt het mee Abel, en kun je volgende week gewoon weer trainen en vooral, spelen op zaterdag.

In de tweede helft vergaten we af en toe dat de aanvallers van de tegenstander stiekem achter de verdediging kropen en zo helemaal vrij voor Max kwamen te staan. Gelukkig hield of Max ze tegen, of aarzelde de tegenstander zo lang dat de kans vanzelf verdween. Daar staan van onze kant echter ook zeker vier vrije kansen voor bijna open goal tegenover. Maar ook hier stond de keeper of slecht afwerken van onszelf een tweede Victoria goal in de weg. De spanning langs de kant steeg tot grote hoogte en dit verleidde één van de toeschouwsters tot de mededeling dat zij pijn in haar billen kreeg van het samenknijpen, zo spannend waren de laatste minuten. Eindelijk klonk het verlossende eindsignaal van de goed fluitende Kees en was de zwaarbevochten 1-0 overwinning een feit!

Een hele puike wedstrijd mannen, waarin het voetbal redelijk was, maar de inzet werkelijk onovertroffen. Een mooi verjaardagscadeautje voor Max O. die afgelopen donderdag jarig was en coach Johan die vandaag jarig is.