Na een paar goede oefenwedstrijden en een potje voor de beker (wat was daar ook al weer mee;-)) mochten we vandaag dan eindelijk de eerste wedstrijd van de voorjaarscompetitie spelen. Onze tegenstander van vandaag was Waterwijk E1. In de najaarscompetitie waren zij kampioen geworden in hun 1ste klasse poule, dus het was wel duidelijk: we konden aan de bak. Alle mannen waren paraat, krokusvakantie of niet, en stonden scherp aan de aftrap. Althans, zo leek het.
De officiële KNVB-scheidsrechter floot voor het begin en daar gingen we. Over en weer eerst een paar aarzelende ballen, maar na twee, drie minuten werd duidelijk dat Waterwijk E1 graag haar laatste man in schietpositie bracht. De eerste keer dwaalde zijn schot nog wat af, maar was wel direct duidelijk dat er kruit in zijn schoenen zat. Bij het tweede schot moest Max redding brengen, maar kregen zij wel een corner. De bal werd voor de goal gebracht, Victoria keek en Waterwijk kopte hard binnen. Oeps, vier minuten gespeeld en al met 1-0 achter, dat voelde niet lekker. Onze helden keken een beetje verdwaasd rond en de coaches waren eerlijk gezegd heel even bang dat Waterwijk wel eens een maatje te groot zou kunnen zijn. Ze waren niet voor niets kampioen geworden. Maar het bekende scenario werd weer uitgerold. Eerst achter komen en dan de tegenstander even laten zien dat het ook anders kan! Nu geen aarzelingen meer, maar fanatieke duels die de Victorianen meestal in hun voordeel beslechtten. Niemand verzaakte in de strijd en langzamerhand kwam Waterwijk niet meer onder de druk van onze helden vandaan. Julian was een beetje naar rechts afgedwaald waar hij de bal wist te onderscheppen van de tegenstander. Als een ware circusartiest wist hij de stuiterende bal met een klein omhaaltje over zich heen te spelen, draaide zich om en zag de meegekomen Skip helemaal vrij staan. Een goede pass in de voeten, aannemen door Skip en OLÉ, daar was de 1-1. 
Helaas, helaas. Niet lang na de aftrap een slordigheidje bij onze helden en de spits van Waterwijk glipte er vandoor en legde de 2-1 achter onze Max. Maar deze keer waren de coaches en de toeschouwers minder bang, want het was duidelijk dat de twee goals van Waterwijk vooral aan onszelf te danken waren en niet aan het feit dat Waterwijk beter was. Een kwestie van doordrukken. En dat deden onze helden. Max gooide de bal uit naar Jesse. Deze speelt de vrijstaande Max O. aan die de bal aanneemt, opendraait naar het midden en met een briljante, splijtende pass de op snelheid liggende Julian bereikt. Julian neemt de bal in de loop aan en schiet hem heerlijk achter de keeper van Waterwijk. Wat een prachtige manier om op 2-2 te komen. Als er een tribune zou zijn geweest, zouden de in groten getale meegereisde Victoria E2- supporters hem hebben afgebroken in hun enthousiasme!De rust werd benut om de jongens te wijzen op de mogelijkheden om hier gewoon drie punten weg te slepen, als ze maar zo door zouden blijven knokken voor elke bal. Deze simpele aanwijzing was niet aan dovemans oren gericht, zo bleek in de tweede helft.
De tweede helft gaf hetzelfde beeld als de eerste helft. Over het algemeen geen oogstrelend voetbal, maar wel enorme strijdlust. In de strijd vielen er aan beide zijden wel eens ‘slachtoffers’ die even een paar minuutje moesten bijkomen van een pijntje, maar na die paar minuutjes was het direct weer voluit er tegen aan. De spanning steeg naarmate de minuten wegtikten op de klok. Wij kregen hier en daar halve en hele kansen op een doelpunt, maar ook Waterwijk E1 testte onze eigen Max zo af en toe. Vijf minuten voor tijd een hoekschop voor Victoria. Skip staat reserve, dus Koen ontfermt zich over de bal. Met een mooie zwiep belandt de bal ter hoogte van de tweede paal, een meter of zeven van de goal vandaan bij Abel. Deze controleert de bal prachtig, denkt niet na en haalt hard uit. Tussen alle benen van de tegenstanders en zijn teamgenoten door vliegt de bal naar de korte hoek en . . . . verdwijnt in het net: 3-2!! Wat een spanning de laatste minuten. Waterwijk strandt nog twee keer op onze rots in de goal en onze Victoria helden persen hun laatste krachten uit de gespierde bodies. Nog 1 minuut te spelen, zullen we standhouden. . . . .? Max O. speelt de bal op Julian, die passeert zijn man en ziet Niels diepgaan. Niels controleert de bal, vecht met zijn directe tegenstander een verbeten gevecht uit en ziet dan in zijn ooghoeken dat Abel met een laatste krachtsinspanning zijn man overvleugelt en vrij voor de goal komt. Niels speelt Abel aan maar de bal lijkt net te ver en de kans voorbij. Maar, zien we het goed, heeft Abel een uitschuifbeen? In plaats van dat de bal voor Abel en de goal langs schuift, lijkt opeens zijn been langer te worden dan mogelijk is en weet hij zijn grote teen nog net tegen de bal te zetten. En ja hoor, daar is ie dan GOOAAAAALLLLLLLL!!!!! 
De wedstrijd is gespeeld, hier kan Waterwijk niets meer aan doen in de resterende seconden. Wat een pot mannen, bloedstollend spannend. Man van de wedstrijd: Max, Tom, Skip, Jesse, Koen, Abel, Max O., Julian en Niels, oftewel VICTORIA E2!...en dit vond Waterwijk er zelf van:
1e helft:Waterwijk begon erg aanvallend en je kon zien dat iedereen er veel zin in had. In de 3e minuut nam Moushin een hoekschop en gaf de bal voor aan Niels die een prachtig doelpunt maakte. Er werd goed overgespeeld en dit zag er veelbelovend uit. Victoria had zeker ook goede spelers in het veld staan en kwamen dan ook tot aanvallen toe, maar mede door het harde werken werd de aanval een paar keer onderbroken. Helaas door teveel aanvallend te spelen hadden we geen verdediging meer en viel daardoor in de 14e minuut en tegengoal. Er werd teruggevochten en Tim gaf een steekpass naar Rory die ons weer op voorsprong bracht. Er volgde een paar hoekschoppen van Victoria, maar die werden (gelukkig) niet benut en Tim wist er zelfs één met zijn hoofd uit te houden. Bij Waterwijk was de verdediging zoek en volgde er net voor rust in de 20ste minuut de gelijkmaker. 2e helft:Er werd onrustig gevoetbald, leek wel paniek voetbal. Aanvallen liepen niet door, er werd heel vaak in de voeten van de tegenstander gespeeld die zette dan meteen de aanval in. Niels kwam nog met een mooi schot, maar halaas werd deze door de keeper tegengehouden. Victoria werd aanvallend erg sterk en liepen wij een beetje achter de feiten aan, het werd 2-3 en het werd zelfs 2-4. Joshua (uit E2) probeerde nog te scoren van een meter of 20 van het doel, maar deze raakte tot grote pech de lat. Moushin schoot net over, dus het beetje geluk wat je soms dan ook moet hebben hadden we vandaag helaas niet. Kortom: de tegenstander was dit keer beter dan Waterwijk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten