Welke E1 stopt onze helden?

Eigenlijk was het de bedoeling dat als kop van dit verslag er iets zou staan als ‘Skippiaanse corners’, want Skip had met mij afgesproken dat als hij weer zo’n prachtige corner erin zou schieten, dat de kop van het artikel zou worden. Maar helaas, de bal was te nat, en dus glad, om een echte goede curve mee te kunnen geven. Gelukkig hadden we vandaag een andere verdediger die het net deed bollen...!
Omdat de wedstrijd op het laatste moment niet om 10.00 uur maar om 09.00 uur gespeeld bleek te worden, moesten twee van onze helden door de voetbalpolitie van het bed worden gelicht. Gelukkig lukte dat allemaal net op tijd, waardoor bij het fluitsignaal van part-time scheids Marcel alle spelers paraat waren. Vanwege het weer, besloten de wederzijdse coaches dat we 8 tegen 8 gingen spelen. De wedstrijdbespreking was simpel: net als vorige week!
En ja hoor, we begonnen inderdaad weer net als vorige week. Scherp in de duels, binnen 4 minuten een-tweetjes op alle delen van het veld en het eerste doelpunt. Kijk, dat noemen we dus hartverwarmend. Het team bleef lekker scherp en de E1 van Soest kon niet veel anders doen dan proberen ons tegen te houden. Aan zelf voetballen kwamen ze amper toe, daarvoor waren onze mannen veel te scherp en te goed. Ons spitsenduo voorin legde in de eerste helft er al vijf in en dat is tegen een E1 natuurlijk weer een prestatie van formaat. Jammer genoeg ging het voetballen zo makkelijk, dat we af en toe vergaten dat Soest E1 natuurlijk niet uit watjes bestaat en gewoon lekker kan voetballen. Bij twee keer niet goed opletten, lag de bal dan ook twee keer bij ons in het doel. Onnodig, maar wel waar.
In de rust spraken we af dat, net als tegen de meiden van CDW, dit een mooie gelegenheid was om weer goed aan overspelen te denken. Niet alles direct naar voren, maar goed opbouwen en lekker blijven voetballen. De tweede helft hadden we een nieuwe part-time scheids, Eric, en na een korte pauze floot hij voor de tweede helft.
We begonnen weer furieus, maar deze keer hielden we het goede voetbal niet echt vast. Te vaak gingen helden van de E2 voor eigen succes, terwijl hun maatjes soms met drie tegelijk helemaal vrij voor de goal stonden. Wel begrijpelijk natuurlijk dat je zelf wil scoren, maar echt succesvol waren we niet met de eenmanspogingen. Maar deze keer hielp een andere verdediger onze aanvallers. Na een afgeketste bal op de paal van de tegenstander kwam de bal voor de voeten van de inlopende Jesse. Ongenadig hard schoot hij de bal langs alles en iedereen en scoorde hij zijn eerste goal. Bij de tweede goal werd een mooie aanval over rechts bijna afgestopt door Soest, maar met een briljant uitgevoerd hakje zette Koen wederom de inlopende Jesse in schietpositie. De eerste goal van Jesse was al hard, maar het leek of hij wilde laten zien dat het nog harder kan. Alleen de haren van de keeper bewogen vanwege de balsnelheid, maar reageren kon hij niet. En toen moest de derde nog komen!
Deze keer besloot Jesse zelf maar eens twee man te passeren en terwijl de coaches al riepen ‘OVERSPEELE! besloot Jesse dat het tijd werd voor een weergaloze goal. Ook de derde man werd op het verkeerde been gezet en deze keer schoten er vlammen achter de bal aan, zo hard verdween de bal in de rechterkruising! Een heerlijke goal.
Dat het veel subtieler kan bewees de goed spelende Max O. daarna nog, toen hij zich vrij speelde en heel beheerst de bal via de binnenkant van de paal binnenlegde. De eindstand kwam uiteindelijk op 10-5 en weer een E1 was daarmee aan de zegekar van onze Victoria E2 helden gebonden.

Woensdag gaan we eens kijken of we dit vast kunnen houden, want dan komt de koploper uit de hoofdklasse, BFC E1, op bezoek in het bekertoernooi. Van hun E2 hebben we al eens verloren op een toernooitje, dus we zijn gewaarschuwd. Als we ook deze E1 een poepie kunnen laten ruiken, zullen de coaches eens nadenken over een speciale beloning.