Vandaag uit bij Altius E1. Lange tijd was Altius E1 de onbetwiste leider in de najaarscompetitie, totdat ze tegen Victoria E2 moesten. In een spannende pot wonnen onze helden toen van Altius. Uiteindelijk werd Altius 3e in de competitie, één plaatsje achter Victoria. Dit zou dus wel eens een wedstrijd kunnen worden waarin Altius iets wilde recht zetten. Nou, laat maar komen, zag je onze helden denken! Als speciale toeschouwer hadden we vandaag good old Skip langs de lijn, die aan het herstellen is van een kleine operatie. Hartverwarmend was het om te zien dat, toen onze mannen Skip zagen zitten, ze allemaal spontaan naar hem toe gingen om te vragen hoe het ging. Klasse mannen, dat is nog eens teamspirit!! De scheids blies voor het begin en daar vlogen de mannen over het veld. Coach Johan was er vorige keer tegen Altius niet bij en vroeg zich na vijf minuten af hoe het kan dat dit vorige keer spannend was. Altius had zo goed als niets in te brengen tegen een ontketend Victoria. De ene aanval via de zijkanten was nog niet voorbij, of hups, daar kwam de volgende aanval over de andere zijkant. Altius stond erbij en keek ernaar. Maar hoe lekker we ook voetbalden, hoe vaak we ook zo goed als alleen voor de keeper kwamen, desnoods met zijn tweeën tegelijk alleen voor de keeper, de bal wilde er niet in. Te vaak wilde we het met nog een mooie kapbeweging nog makkelijker maken om de bal er in te leggen, maar het resultaat was: niks. Het dichtste bij was Max O. nog met een vlammend schot dat uiteen spatte op de paal. Waar de spitsen het scoren vergaten, bezaten we vandaag een perfecte verdediging onder leiding van de ijzersterke Tom. Doordat hij werkelijk alle ballen van Altius onderschepte en ook nog eens goed de opbouw zocht via de zijkanten met Jesse en Julian, leek het net of de spitsen van Altius niet zo goed waren. Maar dat dat niet klopte zagen we later in de wedstrijd, want die spitsen kunnen er wel degelijk wat van! Maar ja, met zulke keien achterin heeft elke spits van elke tegenstander het moeilijk.
En tja, hoe lopen wedstrijden waarin je elke kans om zeep helpt: precies, daarin loop je tegen een achterstand aan. Altius kon maar op één manier tegen ons aanvallen en dat was de lange bal. Meestal was die voor onze verdediging of, in de spaarzame gevallen dat die hem niet hadden, voor keeper Max. Maar één keer lukt het niet en ja hoor, daar lag de 1-0 achter de verdediging. Tegen alle verhoudingen in, maar daar had Altius, terecht, geen boodschap aan. De rust brak aan met een 1-0 achterstand.
In de rust vroegen de coaches slechts of onze mannen misschien de helft van de kansen er in zouden kunnen schieten, dat zou al een stuk schelen. Aan de koppies te zien, zou dat wel goed komen, want ook de Victoria E2 spelers voelden wel dat dit Altius makkelijk te kloppen moest zijn. En zo geschiedde . . . De tweede helft was nog maar amper begonnen of de Victoria aanvallen vlogen weer over het veld. De in grote getalen opgekomen Victoria én Altius toeschouwers konden niet anders dan concluderen dat Victoria uitstekend combinatie voetbal speelde. Binnen een paar minuten volgde dan ook de meer dan verdiende gelijkmaker. En dat niet alleen, binnen tien minuten in de tweede helft boog Victoria de 1-0 achterstand om in een 1-3 voorsprong. De klasse droop van het spel af en Altius kon geen vuist meer maken tegen de ontketende Victorianen. Het werd 4-1, 5-1 en zelfs 6-1. En als we iets zuiniger met de kansen waren omgesprongen hadden we er nog wel een paar in kunnen leggen. Wat een genot om naar te kijken! Vlak voor tijd maakte Altius nog een prachtige kopgoal waar onze Max niet veel tegen in kon brengen. De eindstand kwam daarmee op 2-6, een overduidelijke overwinning van onze mannen.
Grote klasse mannen! De doelpunten kwamen vandaag van Niels (3), Abel, Koen en Tom. Maar de niet gescoorde tegendoelpunten werden vandaag tegengehouden door Tom, Julian, Jesse en de beide Max’en. Wederom een echte teamprestatie. En toen de derde helft nog: bowlen in Loosdrecht. We hadden twee banen tot onze beschikking. Op de ene baan de verdedigers Max, Jesse, Julian en Tom en op de andere baan de aanvallers Max, Abel, Niels en Koen. Echt spannend werd het niet. De laagste score bij de verdedigers was nog hoger dan de hoogste score bij de aanvallers. En wat liepen ze er trots bij, die noeste verdedigers ;-) De hoogste score was vandaag voor Julian. Misschien wel omdat hij vandaag voor het eerst van zijn leven een officiële strike gooide. Het was al met al een heerlijk Victoria E2 dagje. Dank jullie wel weer, kanjers!!
...en dit vond Altius er zelf van:
E1 verliest van sterk Victoria
Vandaag thuis tegen Victoria E2, een oude bekende uit de najaarcompetitie, waarin dit team net boven ons eindigde op de tweede plaats. Vandaag completer dan tegen BFC, alleen Nick was afwezig. De vorige wedstrijd werd toen nipt verloren, achteraf hadden we toen het idee dat er meer te halen viel. Zodoende waren we vastbesloten om het verlies van die wedstrijd goed te maken. Direct bleek al dat dit niet zo simpel was. Victoria zette Altius regelmatig vast op eigen helft en combineerde veelal via de vleugels richting ons doel. Victoria kreeg de meeste kansen maar de verdediging wist steeds het doel schoon te houden. Opbouwen van achteruit lukte niet echt waardoor ons niets ander restte dan aan te vallen via ‘de lange bal’. Nadeel hiervan was dat de aansluiting van achteruit niet altijd goed was. Doordat de Victoria spitsen de eerste helft niet met scherp schoten bleef het lang 0 – 0. We knokten voor wat we waard waren en probeerden waar mogelijk de sterke vijandelijke verdediging uit te spelen. Een aantal keren lukte dit en eenmaal hadden we succes. Stan ontving de bal vanaf de zijkant en kon zo doorlopen en de bal in de verre hoek prikken, 1 - 0. Tegen de verhouding in maar wellicht zou dit doelpuntje ons wat meer vertrouwen voor de rest van de wedstrijd geven. Met deze mooie stand gingen we rusten.De tweede helft was eigenlijk een kopie van de eerste, met jammer genoeg één verschil, Victoria maakt nu wel de kansen af. Gelijk na rust werd onze voorsprong in een paar minuten omgebogen in een achterstand. Er knapte iets. Voor dat we het eigenlijk goed en wel doorhadden was het 1 – 3 en liep de tegenstander vlot uit naar 1 – 6. Bij die stand begonnen we vreemd genoeg ineens meer lef te tonen en vanaf de goal te voetballen. We kregen zelfs weer wat kansjes. Deze inzet werd zelfs nog beloond met één van de mooiste doelpunten van de wedstrijd. Een hoge voorzet vanaf de zijkant die door Tim hard achter de Victoria doelman werd gekopt, 2 - 6. Met deze uitslag floot de prima leidende Tom van Maasdam voor het eind en leed de E2 zijn 2e nederlaag. Mannen niet getreurd, we hebben verloren van een prima tegenstander.
zaterdag 28 februari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten