Na de goede reeks oefenwedstrijden van de afgelopen weken, waarin een paar goede E1 teams opzij werden gezet met goed tot zeer goed voetbal, kwam vanavond de ultieme krachtproef: BFC E1, koploper in de Hoofdklasse. De winnaar van vanavond mocht verder bekeren en de verliezer moest het bekertoernooi verlaten.
De coach van de tegenpartij had zich goed voorbereid. Hij wist dat wij tweede waren geworden in de 1e klasse, dat wij met goed voetbal van ’s Graveland E1 hadden gewonnen en dat wij op de training wel eens wonnen van onze eigen E1. Hij had zijn jongens dan ook voorbereid op een zware pot, ook al was het ‘dan maar Victoria E2’. Van onze kant waren niet veel woorden nodig. Als je tegen de koploper van de Hoofdklasse moet spelen, dan hoef je niemand te vertellen dat het een zware pot wordt.
Onze helden begonnen goed aan de wedstrijd. Over het hele veld werden felle, sportieve duels uitgevochten en aan beide kanten kwam de aanval af en toe tot een voorzichtige doelpoging. Aan beide kanten bewezen de keepers echter hun mannetje te staan. Bij een aanval van BFC over onze linkerkant, bleek Tom weer eens vele malen sneller dan alle tegenstanders samen en onderschepte hij de bal. Maar oei, net toen hij de bal wilde wegwerken zakte hij vervelend door zijn enkel, waardoor de bal niet ver weg verdween, maar precies in de voeten van de spits van BFC. Deze bedacht zich niet en schoot direct in de korte hoek de 0-1 binnen. Zelfs onze Max kon deze bal niet stoppen. En waar we tien minuten min of meer gelijkwaardig aan BFC waren en lieten zien dat we goed kunnen voetballen, bleek deze onverwachte goal de ommekeer in de wedstrijd. Binnen vijf minuten stonden we 0-3 achter en werd er geen duel meer gewonnen op het veld. BFC had zijn draai gevonden en combineerde met erg sterk voetbal onze hechte defensie aan flarden. Bij rust stond er 0-7 in het boekje van de scheids. Aaii, dat deed pijn!!
In de rust stond de ploeg aangeslagen bij de coach.
Opeens waren er overal pijntjes en was het niet zo’n leuke wedstrijd. De coach wees er echter op, dat de eerste tien minuten hartstikke goed waren en dat we de tweede helft in gedachten gewoon weer bij 0-0 begonnen. Kort dekken op het middenveld en in de verdediging en met een-tweetjes de aanval zoeken.
De mannen gingen inderdaad weer goed van start. We dwongen de keeper van BFC zelfs twee keer tot een echte redding en we schoten twee ballen naast de goal. Beide zaken waren de laatste 15 minuten van de eerste helft niet meer voorgekomen. Even dachten de coach (Frank kon er helaas niet bij zijn vanavond) en de toeschouwers dat onze Victoria helden er nog een spannende wedstrijd van gingen maken. Maar helaas, de pijp was na vijf minuten leeg. Julian kon niet meer verder spelen en steeds meer helden kregen moeite het tempo vol te houden. Het valt ook niet mee om steeds maar weer achter je tegenstander aan te racen en dan helaas toch weer een doelpunt tegen te krijgen.
Maar, één ding kunnen we onze mannen niet ontzeggen: het viel misschien niet mee, maar ze bleven het allemaal toch proberen!! Strijdend gingen onze helden ten onder tegen het echt betere BFC. Uiteindelijk stond de teller volgens de meeste mensen stil bij 0-13. Natuurlijk een hele grote nederlaag, maar ja, je kunt niet alles winnen.
Hopelijk hebben we van deze wedstrijd geleerd en zijn we stiekem toch weer een beetje beter geworden.
De coach van de tegenpartij had zich goed voorbereid. Hij wist dat wij tweede waren geworden in de 1e klasse, dat wij met goed voetbal van ’s Graveland E1 hadden gewonnen en dat wij op de training wel eens wonnen van onze eigen E1. Hij had zijn jongens dan ook voorbereid op een zware pot, ook al was het ‘dan maar Victoria E2’. Van onze kant waren niet veel woorden nodig. Als je tegen de koploper van de Hoofdklasse moet spelen, dan hoef je niemand te vertellen dat het een zware pot wordt.
Onze helden begonnen goed aan de wedstrijd. Over het hele veld werden felle, sportieve duels uitgevochten en aan beide kanten kwam de aanval af en toe tot een voorzichtige doelpoging. Aan beide kanten bewezen de keepers echter hun mannetje te staan. Bij een aanval van BFC over onze linkerkant, bleek Tom weer eens vele malen sneller dan alle tegenstanders samen en onderschepte hij de bal. Maar oei, net toen hij de bal wilde wegwerken zakte hij vervelend door zijn enkel, waardoor de bal niet ver weg verdween, maar precies in de voeten van de spits van BFC. Deze bedacht zich niet en schoot direct in de korte hoek de 0-1 binnen. Zelfs onze Max kon deze bal niet stoppen. En waar we tien minuten min of meer gelijkwaardig aan BFC waren en lieten zien dat we goed kunnen voetballen, bleek deze onverwachte goal de ommekeer in de wedstrijd. Binnen vijf minuten stonden we 0-3 achter en werd er geen duel meer gewonnen op het veld. BFC had zijn draai gevonden en combineerde met erg sterk voetbal onze hechte defensie aan flarden. Bij rust stond er 0-7 in het boekje van de scheids. Aaii, dat deed pijn!!In de rust stond de ploeg aangeslagen bij de coach.
Opeens waren er overal pijntjes en was het niet zo’n leuke wedstrijd. De coach wees er echter op, dat de eerste tien minuten hartstikke goed waren en dat we de tweede helft in gedachten gewoon weer bij 0-0 begonnen. Kort dekken op het middenveld en in de verdediging en met een-tweetjes de aanval zoeken.De mannen gingen inderdaad weer goed van start. We dwongen de keeper van BFC zelfs twee keer tot een echte redding en we schoten twee ballen naast de goal. Beide zaken waren de laatste 15 minuten van de eerste helft niet meer voorgekomen. Even dachten de coach (Frank kon er helaas niet bij zijn vanavond) en de toeschouwers dat onze Victoria helden er nog een spannende wedstrijd van gingen maken. Maar helaas, de pijp was na vijf minuten leeg. Julian kon niet meer verder spelen en steeds meer helden kregen moeite het tempo vol te houden. Het valt ook niet mee om steeds maar weer achter je tegenstander aan te racen en dan helaas toch weer een doelpunt tegen te krijgen.
Maar, één ding kunnen we onze mannen niet ontzeggen: het viel misschien niet mee, maar ze bleven het allemaal toch proberen!! Strijdend gingen onze helden ten onder tegen het echt betere BFC. Uiteindelijk stond de teller volgens de meeste mensen stil bij 0-13. Natuurlijk een hele grote nederlaag, maar ja, je kunt niet alles winnen.Hopelijk hebben we van deze wedstrijd geleerd en zijn we stiekem toch weer een beetje beter geworden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten