De mannen zitten goed gespannen in de kleedkamer zonder overdreven zenuwachtig te zijn. Iedereen lijkt zich zeer goed bewust van de opdracht van vandaag, namelijk gewoon winnen. Alleen op die manier blijft de druk op onze enige concurrent, BFC E2, behouden. Nog één keer dit seizoen lopen we de mannen langs, zodat we allemaal weten waar we voor staan.
Max de keeper: wil het liefst vandaag helemaal geen bal krijgen zodat hij de minst gepasseerde keeper van de competitie blijft. En als er toch een bal komt, zal hij één van zijn vele prachtige reddingen van het seizoen verrichten.
Tom: ijzersterk, razendsnel en een poeier in de benen waar profvoetballers jaloers op worden. Hij zal de verdwaalde doorgebroken aanvaller van de tegenstander alsnog achterhalen en onschadelijk maken.
Skip: de meester in het voor de man komen en het geruisloos uitschakelen van zijn tegenstander. Zal hij vandaag weer één van zijn onnavolgbare afstandsschoten lossen?
Jesse: de pitbull achterin. Als je denkt dat je er voorbij bent, lijkt het net of hij nog drie tweelingbroertjes heeft die meeverdedigen. Mochten we even stokken vandaag, dan zal hij de boel weer op sleeptouw nemen, desnoods met een schot in de kruising.
Julian: de hogesnelheidstrein op links die tegenstanders van zich afschudt alsof ze niet bestaan. Op volle snelheid er langs, naar de achterlijn en dan het schot op goal of de ideale voorzet.
Koen: onze technicus op rechts die alle tegenstanders met knopen in hun benen achterlaat als ze proberen zijn schijnbewegingen te volgen. Opvallend veel doelpunten gescoord door op het juiste moment mee te gaan in de aanval en er gewoon te staan als het moet.
Max O. de middenvelder: de ‘brains’ van het team. Met het linker- of rechterbeen, het maakt niet uit: elke vrijstaande medespeler wordt op maat bediend. Hoeveel doelpunten zijn er wel niet gemaakt uit één van zijn prachtige passes?
Abel: schaduwspits en motor op links. Onvermoeibaar sloopt Abel elke tegenstander op het middenveld door nooit, nooit op te geven. En als schaduw of reservespits een uitstekend aanspeelpunt die goed de bal vasthoudt en zijn nodige doelpuntjes meepikt.
Niels: de nooit aflatende doelpuntenmachine. Het lijkt wel of hij de hele week doelpunten eet, ze als een hamster opslaat en ze dan op zaterdag er uit poept. Vlijmscherp voor de goal, vast aan de bal en een uitstekend zicht op meekomende teamgenoten. Zo’n spits wil elk team wel hebben.
We beginnen geconcentreerd en goed. Maar ook Omniworld staat scherp op het veld, waardoor er een gelijkwaardige wedstrijd ontstaat. Net als Kees langs de kant zegt dat het fijn zou zijn als we nu zouden scoren, passeert Niels op rechts zijn tegenstander en haalt ongenadig hard uit in de korte hoek. Niemand, en zeker de keeper niet, zag deze aankomen, maar het net stond wel bol en de 0-1 was een feit! Pfffff, dat lucht op, want spannend is het wel zo’n laatste wedstrijd. Niet veel later valt de bal voor de voeten van de goed mee opgekomen Skip en ja hoor, daar doet hij het verdorie weer: je hoort hem niet, je ziet hem niet, maar vlijmscherp vliegt de bal laag over de grond en gaat via de binnenkant van de paal er in. De 0-2 is een feit en we voelen dat dit niet meer mis kan gaan. Zeker niet als Niels voor rust ook nog de 0-3 er in legt.
In de rust opgeluchte gezichten, maar ook met elkaar afgesproken dat als het nodig is om de wedstrijd veilig te stellen, we voor één keer dit seizoen ons niet houden aan de regel dat iedereen even lang elke wedstrijd reserve staat. Niet dat het nodig zal zijn, maar je weet maar nooit!
Misschien hadden we er niet over moeten spreken, maar tien minuten na rust wisten we dat de uitzondering van stal moest worden gehaald, want twee keer niet goed opletten betekent opeens 2-3 en dat voelt heel anders aan dan 0-3. Jesse en Niels blijven staan en Tom wordt snel weer ingebracht als laatste man om iets meer fysieke kracht en snelheid achterin te brengen. Het toont de klasse van alle helden dat niemand mort en dat iedereen weet dat dit het enig juiste is om de wedstrijd weer naar ons toe te trekken. De coaches bleken de juiste zet te hebben gedaan, want opeens draait het weer en wordt Omniworld weer helemaal teruggedrongen op eigen helft. Niels toont weer zijn klasse door het goede teamspel van al zijn maatjes te belonen met drie puntgave doelpunten waardoor zijn totaal op vijf komt en wij weer op een riante voorsprong van 2-6 staan. Dit kan niet meer mis en nu mogen/moeten ook Jesse en Niels naar de kant.
De uitstekend leidende scheidsrechter fluit voor het einde en tja, daar staan we dan.
Nu nog 24 uur wachten en dan weten we of BFC punten heeft verspeeld en wij dus de enige echte kampioen in de zware eerste klasse zijn geworden. Maar voordat het zover is, feliciteren de coaches en de vele toeschouwers alle helden met dit prachtige seizoen waarin we hoe dan ook gedeeld eerste worden en hooguit op doelsaldo misschien niet de formele kampioen worden.
En dan is het 24 uur later. Vorige week kwam BFC tegen BVV ’31 terug van een 3-0 achterstand om alsnog te winnen. En ook deze keer vechten ze zich, na een 3-1 achterstand tegen Waterwijk terug naar een 3-4 overwinning. En dat betekent helaas dat op basis van het doelsaldo niet wij maar zij zich tot kampioen mogen laten kronen.
BFC E2, van harte gefeliciteerd met het kampioenschap!
Maar Victoriahelden: voor ons zijn jullie ook kampioenen. Evenveel punten, een beter onderling resultaat, maar een slechter doelsaldo over de gehele competitie. We hebben ongelofelijk van jullie genoten dit seizoen en voor ons zijn ook jullie gewoon:
DE KAMPIOEN!!!
We begonnen de wedstrijd met Koen als rechtsback, zodat hij niet met anti-biotica in zijn lijf van voor naar achteren hoefde te rennen. Verder de vertrouwde opstelling met Max op de goal, Tom en Skip achterin. Julian en Max O. op het midden en Niels in de spits. Jesse en Abel mochten langs de kant beginnen.
Zeker toen Jesse niet lang daarna de 2-0 binnentikte. Altius had vervolgens de aftrap nog maar net genomen of Jesse verscheen na een afgeslagen bal helemaal alleen voor een leeg goal. En hoewel voor hem al meerdere spelers alleen voor de keeper faalden, krijgt Jesse toch de eer voor de mooiste misser van de wedstrijd.
In de rust alleen maar opgewekte gezichten. De opdracht werd voor de zekerheid nog maar even herhaald: werk aan het doelsaldo als dat lukt. En denk er aan: doelpunten scoor je niet door te pingelen, maar door als team aan te vallen waarna er iemand de bal in het netje mag leggen.
Maar daar dacht Altius duidelijk anders over. Ze maakten uitstekend gebruik van de aanvalsdrang van Victoria en hadden goed in de gaten dat we achterin meer bezig waren met aanvallen dan verdedigen. Om de haverklap wisten zij met goed geplaatste lange passes hun snelle en behendige spits aan te spelen. Volkomen verdiend scoorde Altius dan ook de 4-1. En hoewel we niet zenuwachtig hoefden te worden, was wel direct duidelijk dat Altius echt wel kan voetballen als je er niet direct bovenop zit. Gelukkig wist Julian niet veel later met een (volgens mij) onvervalste punter er 5-1 van te maken. De buit was nu zeker binnen, maar het voetbal inmiddels naar een Victoria E2 onwaardig niveau gezakt. Ballen werden te zacht ingespeeld en de snelle combinatie was opeens verdwenen. De spits van Altius liet met een prachtige lob onze Max nog een keer kansloos, waardoor de eindstand uiteindelijk op 5-2 kwam te staan.
Al met al een goede overwinning, maar wel behaald in een wedstrijd met twee gezichten. De eerste helft echt superieur met helaas te weinig doelpunten en de tweede helft matigjes met gelukkig nog twee goede doelpunten.
De coaches probeerden via een stevige warming-up de inmiddels toegeslagen lamlendigheid uit de mannen te krijgen. Nou, de warming-up liep wel goed, maar het effect in de wedstrijd was nog niet te merken. Tegen Soccer Boys waren onze helden geen schim van de trotse koploper in de 1e klasse. Geen duel werd er gewonnen, de ballen kwamen niet aan bij de medespelers en sprintjes, ach, sprintjes . . . . . Het was dan ook geen wonder dat de wel fris spelende tegenstander uitliep naar 3-0. De coaches en toeschouwers zagen het met lede ogen aan. Gelukkig wist Abel nog wel met een heerlijk schot in de rechterbovenhoek de eer van Victoria te redden. Ondanks de slechte prestatie was er toch één heel klein lichtpuntje: een aantal helden liepen met tranen in de ogen van het veld. De winnaars in hen konden dit niet verdragen en dat gaf de burger een klein beetje moed.
Tijd om, samen met de ook nu weer vele Victoria E2 supporters, in de kantine suikers te gaan nuttigen. Alle mannen aan de AA, snoepje er achter aan, Mars erbij, tosti er in en voor de zekerheid hier en daar nog maar een AA. Hoeveel suikers kun je eigenlijk in zo’n lijfje proppen?
Max stuurde de verdediging goed aan en nam alle spelhervattingen snel zodat St. Hubert niet op adem kon komen. Halverwege de tweede helft neemt Julian op links een strakke corner die briljant door Abel op zijn wilde krullen wordt genomen: 2-0!! Maar naast ons is het inmiddels 2-1 geworden. Soccer Boys komt terug.
Na tellen, tellen en nog eens tellen komt Eric Bijlsma met het verlossende woord. Allebei evenveel punten, hetzelfde doelsaldo, maar wij één doelpunt meer gescoord en dat telt, niet het onderlinge resultaat. Is het waar, klopt het echt, kan Eric wel rekenen, was het wel 1-2 bij Soccer Boys?? Vragen, vragen, maar daar is de speaker en die spreekt de verlossende woorden.
Een foto-impressie van dit mooie Paasweekend is te zien in een 
Toen beide elftallen klaar stonden voor de aftrap, kwam Tom aangesprint. Berend er weer uit en begon de match.
De Schotten dachten dat ze nog wel gelijk konden komen en de Dutchies even aan de kant zouden kunnen schuiven, maar al snel viel het tweede Hilversumse doelpunt.
Dat deze wedstrijd een ongelijke strijd was bleek al direct; Victoria kwam in de eerste minuut (laat het de tweede zijn geweest) op 1-0 en een minuut later op 2-0. De toeschouwers wisten toen al dat de wedstrijd was beslist. Na de 3-0 bleef werd er een hele tijd niet meer gescoord omdat we vergaten te voetballen. Bij gebrek aan tegenstand ging iedereen voor eigen succes en probeerde vanaf de eigen helft het doel van VIOS te bereiken. De tegenstander mag dan wel veel slechter zijn, een Victoriaan die niet afspeelt is zelfs tegen dit soort teams kansloos. 
Gelukkig drong dit besef tijdig door en werd er niet veel later weer oogstrelend mooi voetbal op de mat gelegd. Wie er allemaal scoorden en hoe, dat ben ik vergeten, maar het werd uiteindelijk 11-0 voor de bezoekers. De grootste score van deze eerste dag van het Easter Open (in elk geval voor zover het de wedstrijden in Beugen betreft).
Deze wedstrijd was de laatste in deze poule. Toxandria had gewonnen van VIOS en verloren van Renfrew, dus als we deze wedstrijd zouden winnen waren we poulewinnaar. Al snel bleek ook nu weer dat deze tegenstander het ons niet moeilijk zou gaan maken. Waar we wel last van hadden was de warmte. Daarom hadden we het polyester wedstrijdshirt verruild voor het katoenen inlloop T-shirt. 
Onze jongens walsten over Toxandria heen en stonden bij rust met 3-0 voor maar hadden in de eerste helft ook maar liefst 5 maal de paal of de lat vol geraakt. In de tweede helft vergrootte Victoria de voorsprong maar ook nu weer voorkwamen lat en paal een monsterscore. Misschien moet Arnoud ze tijdens de training maar niet meer laten 'latje trappen' .
Vanaf het eerste fluitsignaal doken onze mannen bovenop de tegenstander. Geen seconde kreeg Omniworld de tijd om te bedenken wat zij met de bal zouden gaan doen. De Victorianen hadden er duidelijk zin in. Al na twee of drie minuten schudde Niels de verdediging van zich af en ging alleen op de keeper af. Helaas had de keeper nog geen zin in een tegengoal zo vroeg in de wedstrijd. Maar ja, daar kan de keeper wel geen zin in hebben, maar onze helden waren duidelijk van plan eens te laten zien waarom zij, en niemand anders, op de eerste plek in de 1e klasse staan. Een minuutje later was het namelijk wel gewoon raak toen Niels de strijd met de keeper wel won: 1-0! Wat een flitsend begin. De toeschouwers vergaten inderdaad dat het koud was, zo heerlijk vlogen onze mannen er op. Omniworld nam de aftrap, maar hup, daar waren de blauw-witten alweer! Heerlijk combinerend vanuit de achterhoede werd steeds weer het middenveld aan het werk gezet, die vervolgens uitstekend Niels en de vaak voorin opduikende Abel wisten te bereiken. Het was dan ook geen wonder dat een paar minuten na de eerste goal, Abel de tweede achter de keeper wist te leggen: 2-0. Zouden onze mannen dit weten vol te houden en het doelsaldo flink kunnen opkrikken? 
Het had er alle schijn van, want de 12 minuten om te wisselen waren nog niet aangebroken of Niels wist na een goede dieptepass van Max O. met een subtiele tik met linksbuitenkant de keeper opnieuw te passeren: 3-0. De coaches van de tegenstander wisten eventjes niet meer welke aanwijzing nu nodig was om het ontketende Victoria E2 team van de goal weg te houden.
De tweede helft leek een copie van de eerste. Weer een heerlijk combinerend Victoria en Omniworld dat alle zeilen bij moest zetten om onze helden weg te houden bij de goal. Al snel weet Niels de keeper voor de vierde keer te passeren. Even later loopt er een vloeiende aanval over rechts met Jesse en Koen. Na een een-tweetje komt Koen in de buurt van de achterlijn en weet de bal ver terug te leggen naar de klaar staande Jesse. Ongenadig hard schiet hij de bal ver buiten het bereik van de keeper in de linkerkruising: 5-0!
Keurig op tijd floot Kees voor het einde van de wedstrijd en pas toen werd duidelijk dat het inderdaad wel koud was vandaag. Onze mannen wisten met hun hartverwarmend goede spel bijna een uur lang iedereen zo geboeid te houden, dat niemand zich om het weer bekommerde. Grote klasse mannen, het was echt een genot om naar te kijken vandaag!! 
Na de redelijk sterke wedstrijd van afgelopen week tegen BVV, nu de tweede ontmoeting. Met de vorige wedstrijd nog vers in het geheugen, wisten we wat het strijdplan moest zijn. Maar goed, dat zou vast ook voor BVV gelden!
Gelukkig wisten onze helden daar wel raad mee. Via de zijkanten werd BVV zwaar onder druk gezet en de wederom goede BVV keeper werd binnen tien minuten al een paar keer flink getest. Op een afvallende bal, die voor de voeten van de goed meegekomen Tom viel, moest de keeper echter het antwoord schuldig blijven. Helemaal buiten zijn bereik vloog de bal met raket snelheid richting de linkerkruising. Iedereen wilde al juichen, maar helaas, de lat voorkwam een weergaloos doelpunt van Tom.
Een verdiende voorsprong, want BVV komt bijna niet aan goed voetbal toe. Onze helden ruiken dat er meer valt te halen en voetballen daar ook naar. Goede combinaties over links en rechts worden te veel voor BVV en ze snakken naar adem. Het publiek even later ook, maar dan van opwinding. Over de as van het veld vinden de Victoria spelers elkaar subliem. Met een ware zaalvoetbal actie, waarbij zeker vijf Victorianen de bal één, hooguit twee keer raken, wordt de verdediging aan flarden gespeeld en aan het eind van deze droom aanval mag Niels rustig bedenken of hij de bal met links of rechts schiet, rechts of links in de goal schiet, hard of zacht, het maakt niet uit. Feit is dat hij scoort en de 0-2 binnen legt. Het publiek ademt weer uit na zoveel schoonheid en het uitademen gaat gepaard met een flink geschreeuw. BVV lijkt rijp voor de ‘sloop’, maar de mannen weten in de eerste helft niet meer te scoren.
BVV blijft onder druk staan en als Niels zich langs zijn tegenstander weet te wurmen en oog in oog met de keeper koelbloedig blijft en de 0-3 binnen tikt, lijkt de wedstrijd gespeeld. Maar oh, oh, oh, wat gebeurde er daarna? Onder leiding van de aanvoerder van BVV, die er een schepje bovenop gooit en zijn mannen voor gaat in de strijd, wordt Victoria opeens onder druk gezet. Nu geen mooie aanvallen meer, maar alleen nog maar gedachteloze lange halen naar voren, waar Abel kansloos is tegen een verdedigende overmacht. De ballen worden ook niet meer strak in de voeten gespeeld en het lijkt of niemand van ons de bal meer wil hebben. BVV weet hier wel raad mee en tikt na slordig verdedigen de 1-3 achter Max. Heel even lijkt Victoria wakker geschud. Julian raast twee keer over links iedereen voorbij maar vergeet de twee vrije medespelers voor de goal aan te spelen en Abel vond, alleen voor de keeper staand, de keeper blijkbaar zo aardig dat hij de bal in zijn handen schoot in plaats van één van de helemaal lege hoeken te kiezen. BVV zei niets, maar bikkelde verder. En opeens lag daar de 2-3 achter Max! 
Met nog een paar minuten te spelen werd het billen knijpen voor de toeschouwers. Hoewel Tom liever rechtshalf had gespeeld het laatste stuk, konden we in deze fase niet zonder zijn snelheid achterin. Samen met Jesse wist hij nog heel wat hachelijke situaties in ons voordeel te beslissen doordat zij allebei fanatiek bleven verdedigen, waar de rest van het team eventjes de verdedigende taken verzaakte. Maar eindelijk, daar blies de uitstekende scheidsrechter voor het laatst op zijn fluit en waren er weer drie punten veilig gesteld.