Vanavond weer een oefenpotje, deze keer tegen Olympia E1. Vooraf vooral veel praatjes in de kleedkamer: dit wordt een makkie, ze hebben maar drie E-teams, het wordt weer 18-0, enzovoort.
De coaches wezen er op dat die praatjes vooraf meestal niet helpen om scherp aan een wedstrijd te beginnen. Pas na vijf minuten in de wedstrijd zou blijken hoe goed of slecht de tegenstander zou zijn. Het leek wel weer zo’n verhaaltje voor de beroemde man met de dove oren.
De eerste vijf minuten waren weer ouderwets onder de maat. Olympia bleek namelijk helemaal niet zo slecht en wij bleken weer met andere dingen bezig dan de wedstrijd. Als het na vijf minuten 2-0 voor Olympia had gestaan, hadden wij daar niets op af kunnen dingen. Gelukkig lagen Max en later ook nog de lat een goal in de weg. Hier schrokken de jongens toch wel van, want opeens was de spirit er weer en begon het te lopen. De volgende vijf à tien minuten was het direct duidelijk dat wij toch meer klasse in huis hebben dan Olympia en het was dan ook ‘opeens’ zomaar 3-0. Nu herkenden de coaches en de toeschouwers de E2 weer en bij vlagen werd er weer goed gespeeld.
De tweede helft kunnen we kort over zijn: niet best. We speelden niet meer samen en als we het deden, deden we het te langzaam. Met name het middenveld liet het vandaag een beetje afweten. Te vaak bleven ze of voor of achter hangen, waardoor er geen aansluiting tussen verdediging en aanval was en het voetbal tot een bedenkelijk niveau zakte. Ondanks dat, was de eindstand toch gewoon 7-1 en kan de doelpunten teller weer worden bijgewerkt.
Zaterdag begint de competitie. Hopelijk is dat voor iedereen voldoende reden om ook de eerste vijf minuten als onderdeel van de wedstrijd te beschouwen.
donderdag 18 september 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten