De mannen zitten goed gespannen in de kleedkamer zonder overdreven zenuwachtig te zijn. Iedereen lijkt zich zeer goed bewust van de opdracht van vandaag, namelijk gewoon winnen. Alleen op die manier blijft de druk op onze enige concurrent, BFC E2, behouden. Nog één keer dit seizoen lopen we de mannen langs, zodat we allemaal weten waar we voor staan.
Max de keeper: wil het liefst vandaag helemaal geen bal krijgen zodat hij de minst gepasseerde keeper van de competitie blijft. En als er toch een bal komt, zal hij één van zijn vele prachtige reddingen van het seizoen verrichten.
Tom: ijzersterk, razendsnel en een poeier in de benen waar profvoetballers jaloers op worden. Hij zal de verdwaalde doorgebroken aanvaller van de tegenstander alsnog achterhalen en onschadelijk maken.
Skip: de meester in het voor de man komen en het geruisloos uitschakelen van zijn tegenstander. Zal hij vandaag weer één van zijn onnavolgbare afstandsschoten lossen?
Jesse: de pitbull achterin. Als je denkt dat je er voorbij bent, lijkt het net of hij nog drie tweelingbroertjes heeft die meeverdedigen. Mochten we even stokken vandaag, dan zal hij de boel weer op sleeptouw nemen, desnoods met een schot in de kruising.
Julian: de hogesnelheidstrein op links die tegenstanders van zich afschudt alsof ze niet bestaan. Op volle snelheid er langs, naar de achterlijn en dan het schot op goal of de ideale voorzet.
Koen: onze technicus op rechts die alle tegenstanders met knopen in hun benen achterlaat als ze proberen zijn schijnbewegingen te volgen. Opvallend veel doelpunten gescoord door op het juiste moment mee te gaan in de aanval en er gewoon te staan als het moet.
Max O. de middenvelder: de ‘brains’ van het team. Met het linker- of rechterbeen, het maakt niet uit: elke vrijstaande medespeler wordt op maat bediend. Hoeveel doelpunten zijn er wel niet gemaakt uit één van zijn prachtige passes?
Abel: schaduwspits en motor op links. Onvermoeibaar sloopt Abel elke tegenstander op het middenveld door nooit, nooit op te geven. En als schaduw of reservespits een uitstekend aanspeelpunt die goed de bal vasthoudt en zijn nodige doelpuntjes meepikt.
Niels: de nooit aflatende doelpuntenmachine. Het lijkt wel of hij de hele week doelpunten eet, ze als een hamster opslaat en ze dan op zaterdag er uit poept. Vlijmscherp voor de goal, vast aan de bal en een uitstekend zicht op meekomende teamgenoten. Zo’n spits wil elk team wel hebben.
We beginnen geconcentreerd en goed. Maar ook Omniworld staat scherp op het veld, waardoor er een gelijkwaardige wedstrijd ontstaat. Net als Kees langs de kant zegt dat het fijn zou zijn als we nu zouden scoren, passeert Niels op rechts zijn tegenstander en haalt ongenadig hard uit in de korte hoek. Niemand, en zeker de keeper niet, zag deze aankomen, maar het net stond wel bol en de 0-1 was een feit! Pfffff, dat lucht op, want spannend is het wel zo’n laatste wedstrijd. Niet veel later valt de bal voor de voeten van de goed mee opgekomen Skip en ja hoor, daar doet hij het verdorie weer: je hoort hem niet, je ziet hem niet, maar vlijmscherp vliegt de bal laag over de grond en gaat via de binnenkant van de paal er in. De 0-2 is een feit en we voelen dat dit niet meer mis kan gaan. Zeker niet als Niels voor rust ook nog de 0-3 er in legt.
In de rust opgeluchte gezichten, maar ook met elkaar afgesproken dat als het nodig is om de wedstrijd veilig te stellen, we voor één keer dit seizoen ons niet houden aan de regel dat iedereen even lang elke wedstrijd reserve staat. Niet dat het nodig zal zijn, maar je weet maar nooit!
Misschien hadden we er niet over moeten spreken, maar tien minuten na rust wisten we dat de uitzondering van stal moest worden gehaald, want twee keer niet goed opletten betekent opeens 2-3 en dat voelt heel anders aan dan 0-3. Jesse en Niels blijven staan en Tom wordt snel weer ingebracht als laatste man om iets meer fysieke kracht en snelheid achterin te brengen. Het toont de klasse van alle helden dat niemand mort en dat iedereen weet dat dit het enig juiste is om de wedstrijd weer naar ons toe te trekken. De coaches bleken de juiste zet te hebben gedaan, want opeens draait het weer en wordt Omniworld weer helemaal teruggedrongen op eigen helft. Niels toont weer zijn klasse door het goede teamspel van al zijn maatjes te belonen met drie puntgave doelpunten waardoor zijn totaal op vijf komt en wij weer op een riante voorsprong van 2-6 staan. Dit kan niet meer mis en nu mogen/moeten ook Jesse en Niels naar de kant.
De uitstekend leidende scheidsrechter fluit voor het einde en tja, daar staan we dan.
Nu nog 24 uur wachten en dan weten we of BFC punten heeft verspeeld en wij dus de enige echte kampioen in de zware eerste klasse zijn geworden. Maar voordat het zover is, feliciteren de coaches en de vele toeschouwers alle helden met dit prachtige seizoen waarin we hoe dan ook gedeeld eerste worden en hooguit op doelsaldo misschien niet de formele kampioen worden.
En dan is het 24 uur later. Vorige week kwam BFC tegen BVV ’31 terug van een 3-0 achterstand om alsnog te winnen. En ook deze keer vechten ze zich, na een 3-1 achterstand tegen Waterwijk terug naar een 3-4 overwinning. En dat betekent helaas dat op basis van het doelsaldo niet wij maar zij zich tot kampioen mogen laten kronen.
BFC E2, van harte gefeliciteerd met het kampioenschap!
Maar Victoriahelden: voor ons zijn jullie ook kampioenen. Evenveel punten, een beter onderling resultaat, maar een slechter doelsaldo over de gehele competitie. We hebben ongelofelijk van jullie genoten dit seizoen en voor ons zijn ook jullie gewoon:
DE KAMPIOEN!!!
We begonnen de wedstrijd met Koen als rechtsback, zodat hij niet met anti-biotica in zijn lijf van voor naar achteren hoefde te rennen. Verder de vertrouwde opstelling met Max op de goal, Tom en Skip achterin. Julian en Max O. op het midden en Niels in de spits. Jesse en Abel mochten langs de kant beginnen.
Zeker toen Jesse niet lang daarna de 2-0 binnentikte. Altius had vervolgens de aftrap nog maar net genomen of Jesse verscheen na een afgeslagen bal helemaal alleen voor een leeg goal. En hoewel voor hem al meerdere spelers alleen voor de keeper faalden, krijgt Jesse toch de eer voor de mooiste misser van de wedstrijd.
In de rust alleen maar opgewekte gezichten. De opdracht werd voor de zekerheid nog maar even herhaald: werk aan het doelsaldo als dat lukt. En denk er aan: doelpunten scoor je niet door te pingelen, maar door als team aan te vallen waarna er iemand de bal in het netje mag leggen.
Maar daar dacht Altius duidelijk anders over. Ze maakten uitstekend gebruik van de aanvalsdrang van Victoria en hadden goed in de gaten dat we achterin meer bezig waren met aanvallen dan verdedigen. Om de haverklap wisten zij met goed geplaatste lange passes hun snelle en behendige spits aan te spelen. Volkomen verdiend scoorde Altius dan ook de 4-1. En hoewel we niet zenuwachtig hoefden te worden, was wel direct duidelijk dat Altius echt wel kan voetballen als je er niet direct bovenop zit. Gelukkig wist Julian niet veel later met een (volgens mij) onvervalste punter er 5-1 van te maken. De buit was nu zeker binnen, maar het voetbal inmiddels naar een Victoria E2 onwaardig niveau gezakt. Ballen werden te zacht ingespeeld en de snelle combinatie was opeens verdwenen. De spits van Altius liet met een prachtige lob onze Max nog een keer kansloos, waardoor de eindstand uiteindelijk op 5-2 kwam te staan.
Al met al een goede overwinning, maar wel behaald in een wedstrijd met twee gezichten. De eerste helft echt superieur met helaas te weinig doelpunten en de tweede helft matigjes met gelukkig nog twee goede doelpunten.
De coaches probeerden via een stevige warming-up de inmiddels toegeslagen lamlendigheid uit de mannen te krijgen. Nou, de warming-up liep wel goed, maar het effect in de wedstrijd was nog niet te merken. Tegen Soccer Boys waren onze helden geen schim van de trotse koploper in de 1e klasse. Geen duel werd er gewonnen, de ballen kwamen niet aan bij de medespelers en sprintjes, ach, sprintjes . . . . . Het was dan ook geen wonder dat de wel fris spelende tegenstander uitliep naar 3-0. De coaches en toeschouwers zagen het met lede ogen aan. Gelukkig wist Abel nog wel met een heerlijk schot in de rechterbovenhoek de eer van Victoria te redden. Ondanks de slechte prestatie was er toch één heel klein lichtpuntje: een aantal helden liepen met tranen in de ogen van het veld. De winnaars in hen konden dit niet verdragen en dat gaf de burger een klein beetje moed.
Tijd om, samen met de ook nu weer vele Victoria E2 supporters, in de kantine suikers te gaan nuttigen. Alle mannen aan de AA, snoepje er achter aan, Mars erbij, tosti er in en voor de zekerheid hier en daar nog maar een AA. Hoeveel suikers kun je eigenlijk in zo’n lijfje proppen?
Max stuurde de verdediging goed aan en nam alle spelhervattingen snel zodat St. Hubert niet op adem kon komen. Halverwege de tweede helft neemt Julian op links een strakke corner die briljant door Abel op zijn wilde krullen wordt genomen: 2-0!! Maar naast ons is het inmiddels 2-1 geworden. Soccer Boys komt terug.
Na tellen, tellen en nog eens tellen komt Eric Bijlsma met het verlossende woord. Allebei evenveel punten, hetzelfde doelsaldo, maar wij één doelpunt meer gescoord en dat telt, niet het onderlinge resultaat. Is het waar, klopt het echt, kan Eric wel rekenen, was het wel 1-2 bij Soccer Boys?? Vragen, vragen, maar daar is de speaker en die spreekt de verlossende woorden.
Een foto-impressie van dit mooie Paasweekend is te zien in een 
Toen beide elftallen klaar stonden voor de aftrap, kwam Tom aangesprint. Berend er weer uit en begon de match.
De Schotten dachten dat ze nog wel gelijk konden komen en de Dutchies even aan de kant zouden kunnen schuiven, maar al snel viel het tweede Hilversumse doelpunt.
Dat deze wedstrijd een ongelijke strijd was bleek al direct; Victoria kwam in de eerste minuut (laat het de tweede zijn geweest) op 1-0 en een minuut later op 2-0. De toeschouwers wisten toen al dat de wedstrijd was beslist. Na de 3-0 bleef werd er een hele tijd niet meer gescoord omdat we vergaten te voetballen. Bij gebrek aan tegenstand ging iedereen voor eigen succes en probeerde vanaf de eigen helft het doel van VIOS te bereiken. De tegenstander mag dan wel veel slechter zijn, een Victoriaan die niet afspeelt is zelfs tegen dit soort teams kansloos. 
Gelukkig drong dit besef tijdig door en werd er niet veel later weer oogstrelend mooi voetbal op de mat gelegd. Wie er allemaal scoorden en hoe, dat ben ik vergeten, maar het werd uiteindelijk 11-0 voor de bezoekers. De grootste score van deze eerste dag van het Easter Open (in elk geval voor zover het de wedstrijden in Beugen betreft).
Deze wedstrijd was de laatste in deze poule. Toxandria had gewonnen van VIOS en verloren van Renfrew, dus als we deze wedstrijd zouden winnen waren we poulewinnaar. Al snel bleek ook nu weer dat deze tegenstander het ons niet moeilijk zou gaan maken. Waar we wel last van hadden was de warmte. Daarom hadden we het polyester wedstrijdshirt verruild voor het katoenen inlloop T-shirt. 
Onze jongens walsten over Toxandria heen en stonden bij rust met 3-0 voor maar hadden in de eerste helft ook maar liefst 5 maal de paal of de lat vol geraakt. In de tweede helft vergrootte Victoria de voorsprong maar ook nu weer voorkwamen lat en paal een monsterscore. Misschien moet Arnoud ze tijdens de training maar niet meer laten 'latje trappen' .
Vanaf het eerste fluitsignaal doken onze mannen bovenop de tegenstander. Geen seconde kreeg Omniworld de tijd om te bedenken wat zij met de bal zouden gaan doen. De Victorianen hadden er duidelijk zin in. Al na twee of drie minuten schudde Niels de verdediging van zich af en ging alleen op de keeper af. Helaas had de keeper nog geen zin in een tegengoal zo vroeg in de wedstrijd. Maar ja, daar kan de keeper wel geen zin in hebben, maar onze helden waren duidelijk van plan eens te laten zien waarom zij, en niemand anders, op de eerste plek in de 1e klasse staan. Een minuutje later was het namelijk wel gewoon raak toen Niels de strijd met de keeper wel won: 1-0! Wat een flitsend begin. De toeschouwers vergaten inderdaad dat het koud was, zo heerlijk vlogen onze mannen er op. Omniworld nam de aftrap, maar hup, daar waren de blauw-witten alweer! Heerlijk combinerend vanuit de achterhoede werd steeds weer het middenveld aan het werk gezet, die vervolgens uitstekend Niels en de vaak voorin opduikende Abel wisten te bereiken. Het was dan ook geen wonder dat een paar minuten na de eerste goal, Abel de tweede achter de keeper wist te leggen: 2-0. Zouden onze mannen dit weten vol te houden en het doelsaldo flink kunnen opkrikken? 
Het had er alle schijn van, want de 12 minuten om te wisselen waren nog niet aangebroken of Niels wist na een goede dieptepass van Max O. met een subtiele tik met linksbuitenkant de keeper opnieuw te passeren: 3-0. De coaches van de tegenstander wisten eventjes niet meer welke aanwijzing nu nodig was om het ontketende Victoria E2 team van de goal weg te houden.
De tweede helft leek een copie van de eerste. Weer een heerlijk combinerend Victoria en Omniworld dat alle zeilen bij moest zetten om onze helden weg te houden bij de goal. Al snel weet Niels de keeper voor de vierde keer te passeren. Even later loopt er een vloeiende aanval over rechts met Jesse en Koen. Na een een-tweetje komt Koen in de buurt van de achterlijn en weet de bal ver terug te leggen naar de klaar staande Jesse. Ongenadig hard schiet hij de bal ver buiten het bereik van de keeper in de linkerkruising: 5-0!
Keurig op tijd floot Kees voor het einde van de wedstrijd en pas toen werd duidelijk dat het inderdaad wel koud was vandaag. Onze mannen wisten met hun hartverwarmend goede spel bijna een uur lang iedereen zo geboeid te houden, dat niemand zich om het weer bekommerde. Grote klasse mannen, het was echt een genot om naar te kijken vandaag!! 
Na de redelijk sterke wedstrijd van afgelopen week tegen BVV, nu de tweede ontmoeting. Met de vorige wedstrijd nog vers in het geheugen, wisten we wat het strijdplan moest zijn. Maar goed, dat zou vast ook voor BVV gelden!
Gelukkig wisten onze helden daar wel raad mee. Via de zijkanten werd BVV zwaar onder druk gezet en de wederom goede BVV keeper werd binnen tien minuten al een paar keer flink getest. Op een afvallende bal, die voor de voeten van de goed meegekomen Tom viel, moest de keeper echter het antwoord schuldig blijven. Helemaal buiten zijn bereik vloog de bal met raket snelheid richting de linkerkruising. Iedereen wilde al juichen, maar helaas, de lat voorkwam een weergaloos doelpunt van Tom.
Een verdiende voorsprong, want BVV komt bijna niet aan goed voetbal toe. Onze helden ruiken dat er meer valt te halen en voetballen daar ook naar. Goede combinaties over links en rechts worden te veel voor BVV en ze snakken naar adem. Het publiek even later ook, maar dan van opwinding. Over de as van het veld vinden de Victoria spelers elkaar subliem. Met een ware zaalvoetbal actie, waarbij zeker vijf Victorianen de bal één, hooguit twee keer raken, wordt de verdediging aan flarden gespeeld en aan het eind van deze droom aanval mag Niels rustig bedenken of hij de bal met links of rechts schiet, rechts of links in de goal schiet, hard of zacht, het maakt niet uit. Feit is dat hij scoort en de 0-2 binnen legt. Het publiek ademt weer uit na zoveel schoonheid en het uitademen gaat gepaard met een flink geschreeuw. BVV lijkt rijp voor de ‘sloop’, maar de mannen weten in de eerste helft niet meer te scoren.
BVV blijft onder druk staan en als Niels zich langs zijn tegenstander weet te wurmen en oog in oog met de keeper koelbloedig blijft en de 0-3 binnen tikt, lijkt de wedstrijd gespeeld. Maar oh, oh, oh, wat gebeurde er daarna? Onder leiding van de aanvoerder van BVV, die er een schepje bovenop gooit en zijn mannen voor gaat in de strijd, wordt Victoria opeens onder druk gezet. Nu geen mooie aanvallen meer, maar alleen nog maar gedachteloze lange halen naar voren, waar Abel kansloos is tegen een verdedigende overmacht. De ballen worden ook niet meer strak in de voeten gespeeld en het lijkt of niemand van ons de bal meer wil hebben. BVV weet hier wel raad mee en tikt na slordig verdedigen de 1-3 achter Max. Heel even lijkt Victoria wakker geschud. Julian raast twee keer over links iedereen voorbij maar vergeet de twee vrije medespelers voor de goal aan te spelen en Abel vond, alleen voor de keeper staand, de keeper blijkbaar zo aardig dat hij de bal in zijn handen schoot in plaats van één van de helemaal lege hoeken te kiezen. BVV zei niets, maar bikkelde verder. En opeens lag daar de 2-3 achter Max! 
Met nog een paar minuten te spelen werd het billen knijpen voor de toeschouwers. Hoewel Tom liever rechtshalf had gespeeld het laatste stuk, konden we in deze fase niet zonder zijn snelheid achterin. Samen met Jesse wist hij nog heel wat hachelijke situaties in ons voordeel te beslissen doordat zij allebei fanatiek bleven verdedigen, waar de rest van het team eventjes de verdedigende taken verzaakte. Maar eindelijk, daar blies de uitstekende scheidsrechter voor het laatst op zijn fluit en waren er weer drie punten veilig gesteld.
Beide teams begonnen een beetje afwachtend. Geheel tegen onze natuur in, werd zelfs na de aftrap direct op de keeper terug gespeeld. Gelukkig duurde het aftasten niet lang en lieten beide teams na een minuut of vijf alle schroom van zich afvallen en gingen ze vol aan de bak. Startsein voor dit vuur was een goede solo van Niels, die liet zien dat de verdediging van BVV vandaag te kloppen was. De keeper van de tegenstander maakte echter de eerste van vele goede reddingen, waardoor de stand op 0-0 bleef. Na een minuut of 10 brak Julian ouderwets door op links, omspeelde zijn tegenstander en stoomde door naar de achterlijn. Met veel gevoel gaf hij een prachtige bal voor de goal en daar stond hij al weer klaar: 1-0 door Niels met een fraaie kopbal! 
Een terechte goal, want Victoria was duidelijk de baas in het veld. Bijna alle duels waren voor ons en als de keeper van BVV niet zo goed was geweest (of onze afwerking iets zuiverder?) dan hadden we zelfs veel meer afstand kunnen nemen. BVV werd echter langzaam aan sterker en wist steeds beter hun snelle spitsen in stelling te brengen. Niet lang na onze eerste goal leidde dat dan ook tot de 1-1. En het werd nog erger. Na weer een snelle uitbraak van BVV, schermde hun spits de bal goed af voor onze verdedigers en ja hoor, we kwamen op een 1-2 achterstand! Het was niet helemaal verrassend, want in die fase speelde onze helden wel erg slordig en vooral slap. Ballen werden te zacht aangespeeld, vaak ook niet in de voeten en dan vraag je natuurlijk om problemen, zeker tegen een goede tegenstander. Gelukkig schrokken we snel wakker na deze achterstand, want bijna direct vanaf de aftrap werd Niels op links weggestuurd. De al weken onvermoeibare Koen kwam goed mee op, Niels omspeelt de laatste man, de keeper komt uit, maar Niels ligt hem perfect breed waar Koen koel blijft en de bal snoeihard in het lege doel schiet. Een tweede droomgoal en lekker dicht tegen het rustsignaal gescoord zodat we toch nog tevreden met een 2-2 ruststand kunnen gaan rusten.
De coaches hameren er op dat onze toppers wel moeten blijven knokken voor de bal, want zodra we maar even verslappen is direct duidelijk waarom BVV de najaarskampioen is geworden. Ze kunnen namelijk gewoon goed voetballen en als wij ze ruimte geven, laten ze dat ook direct zien. Aan de koppies te zien is de boodschap duidelijk en de mannen verschijnen scherp aan de aftrap voor de tweede helft.
De zaak lijkt nu beklonken, maar een verkeerde pass achterin brengt BVV zomaar vrij voor Max. Ondanks dat Max daarvoor al een paar goede reddingen wist te verrichten, was dit een onmogelijke opdracht: 4-3 en de spanning weer helemaal terug in de wedstrijd. Zoals het in een echte topper gaat, waren er twee kleine blessures, bij Abel en Julian, waardoor we Niels en Jesse nog een keer moesten inbrengen. Tom mocht na zijn reservebeurt op zijn geliefde rechtshalf plek voetballen. Met zijn energie en de goed inschuivende Max bleven we een overwicht houden, maar het laatste tikje konden we maar niet uitdelen. Ondertussen braken de snelle spitsen van BVV ook nog regelmatig door en moest Max ons als van ouds redden met een paar weergaloze reddingen. 
De 25 minuten waren voorbij, maar Mark liet nog doorspelen vanwege de paar blessure gevallen. En oohhh, wat duren die paar minuten dan lang!! Maar gelukkig, in weer een goede aanval van Victoria kwam de bal links voorin en werd hij in de drukte voor de goal gebracht. De inmiddels linkshalf spelende Jesse gooide zijn volle gewicht in de strijd en wist tussen alle spelers in de bal met links binnen te tikken . . . 5-3 en daarmee was de strijd definitief beslecht. De ontlading langs de lijn en in het veld maakte duidelijk dat deze overwinning hard bevochten was en niet zonder slag of stoot tot stand was gekomen. 
Een heerlijke pot, mannen. De eerste slag in de dubbel is voor ons en het gat met BVV is opgelopen tot 6 punten. We blijven de terechte nummer 1, olé!
Onze helden begonnen geconcentreerd aan de wedstrijd. Achterin hadden Max en Tom hun verdediging goed op orde. Skip op zijn vertrouwde linksachter positie en Koen op rechts achterin. Op het middenveld mochten Max O. en Julian de strijd aanbinden en Abel mocht voorin een robbertje vechten met de verdediging van Waterwijk. Jesse en Niels begonnen de wedstrijd als supporter deze keer. Al snel werd duidelijk dat het ook vandaag niet eenvoudig zou worden. Het spel speelde zich vooral af op het middenveld. Achterin waren wij duidelijk de baas en voorin was Abel nog even niet opgewassen tegen de Waterwijkers. Maar langzamerhand begon Victoria een overwicht op te bouwen en kon Waterwijk nog slechts met lange ballen naar voren uit de verdediging komen. Julian kwam steeds vaker op snelheid langs zijn tegenstander, waardoor ook Abel het wat makkelijker kreeg voorin: eindelijk niet meer alleen! Na een minuutje of dertien kwamen Jesse en Niels er in voor Koen en Abel. De druk bleef en deze keer verscheen Max O., als rechter middenvelder helemaal links voorin. Hij omspeelt een tegenstander en maakt een mooie schijntrap met links. De verdediger hapt, maar Max kapt snel naar zijn rechterbeen en schiet, als een volleerde tweebenige Wesley Sneijder, hard op goal. Een ingegleden verdediger kan de bal half keren, maar de bal gaat toch richting tweede paal en daar komt de opgekomen Jesse aanstormen. En de kleinste man van het veld doet het enig juiste: zijn koppie er tegenaan 1-0!!! Een terechte score gegeven het overwicht dat Victoria heeft opgebouwd.
De tweede helft gaan de mannen de wedstrijd in met de opdracht vooral hard door te blijven werken en iets meer samen te spelen via de zijkanten van het veld. Die opdracht lijkt goed aan te zijn gekomen, want met goed combinatie voetbal zoekt Victoria gelijk de keeper van de tegenstander op. Ook Tom schuift goed mee waardoor Waterwijk niet goed meer weet wie nu wie moet dekken. De ruimte die dit oplevert wordt uitstekend uitgebuit door onze toppers. Julian krijgt de bal van Max, hij gaat de een-twee aan met Abel en stoomt weer door naar voren. De bal komt voor en daar staat ons goudhaantje Niels weer paraat: 2-0! Dit smaakt duidelijk naar meer en Victoria gaat steeds beter spelen. Zowel links als rechts beginnen de tandems weer als vanouds te draaien en niet veel later mag Koen de bekroning zetten op een puike wedstrijd. Abel onderschept op karakter de bal op het middenveld en weet nog net Niels aan te spelen. Die zet hard voor op Koen, die aanneemt en vervolgens zonder aarzelen hard afdrukt: de 3-0 vliegt hard rechts in de goal!
Opeens ligt de 3-1 achter Max. Maar gelukkig, de aftrap is nog maar net genomen of Niels gaat er over links vandoor. Koen komt weer uitstekend mee en staat helemaal vrij voor de goal. Niels ziet hem staan en ziet ook de keeper aarzelen: schiet hij zelf of speelt hij af? Nou, je bent een spits of je bent het niet. Niels kijkt misschien wel naar Koen en ziet hem vrij staan, maar kiest voor een droge harde schuiver in de korte hoek. 4-1 en de wedstrijd lijkt gespeeld. Nog maar een minuutje of 8 te gaan, dat kan niet meer kapot. Maar oh, oh, oh, wat beginnen we slordig te voetballen. Ballen springen in de eigen verdediging van de voet, we spelen elkaar niet meer goed aan en de middenvelders blijven te veel voorin hangen. Max O. probeert de boel nog bij elkaar te houden en andere Max verricht nog een paar puike reddingen, maar daar ligt de 4-2 opeens in de goal. De Waterwijkers tonen karakter en drukken Victoria achteruit. Dan volgt de meest spreekmakende actie van de wedstrijd, deze keer van Max. 
De bal komt op hem af en iedereen haalt opgelucht adem, want ballen op Max, nou dan komt het wel goed. Maar Max denkt dat de bal wel achter zal gaan en stapt geroutineerd over de bal heen. Maar oeps, was het goal opeens verplaatst? De bal gaat niet over de achterlijn, maar rolt richting goal. Gelukkig blijkt de paal in de weg te staan en weet Jesse de terugkomende bal voor de aanstormende Waterwijk spitsen weg te kunnen werken. Maar waar deze nog goed ging, was het even later toch weer raak voor de ontketende ploeg van Waterwijk. Weer aarzelend ingrijpen leidt tot een schot in de hoek en in plaats van een riante voorsprong van 4-1 staat het opeens 4-3. Nog 3 minuten te spelen en overal om het veld stijgt de spanning. De Waterwijkers ruiken bloed en vallen weer massaal aan. Maar nu blijven we gelukkig overeind en halen we toch ongeschonden het eindsignaal van de uitstekend leidende Hans. Pffff, mannen, dat was even billen knijpen in de slotfase. Achteraf lekker spannend, maar van de coaches en de toeschouwers had het in dit geval wel iets minder spannend gemogen ;-)
De wedstrijd begon met BFC dat aftrapte. De bal ging direct terug op hun keeper en binnen tien seconden wisten we wat één van hun gevaarlijkste wapens zou zijn vandaag: de zeer verre uittrap van de keeper. Wat BFC niet wist, was dat Tom weer laatste man stond vandaag en die weet al wekenlang niet wat het is om ballen of tegenstanders er langs te laten. Victoria nam eigenlijk direct het heft in handen en drukte BFC ver terug op de eigen helft. Het inmiddels beproefde recept van opbouwen langs de zijkanten en dan de spits zoeken, bleek ook vandaag weer goed te werken. Verdedigers en middenvelders bouwden prima op en bedienden Niels op maat. Klein minpuntje was, dat de middenvelders vervolgens niet echt aansloten, waardoor Niels vaak alleen op zoek moest naar de goal. Maar ja, dacht Niels, als er niemand is die mij helpt, dan doe ik het toch alleen! 
Na een minuut of tien voetballen bouwde Victoria weer aan een aanval. Niels wordt aangespeeld maar ziet geen medespelers in de buurt. Hij kapt zijn man uit, rent op de keeper af en weet de bal beheerst langs de sluitpost van BFC te tikken. De 1-0 is een feit. De BFC-ers lijken heel even geschrokken, maar herpakken zich goed en het spel golft weer op en neer. Maar dan komt de mooiste Victoria-actie van de dag. Max vangt een bal en ziet Julian goed aan de zijkant vrij staan. Julian neemt de bal aan en zoekt zijn man op. Abel komt naar de bal toe, ontvangt hem aan de zijlijn en kaatst zonder aannemen de bal naar het midden waar Julian is doorgelopen. Met de rug kenmerkend licht gebogen stuift Julian naar voren, passeert een man en legt de bal voor de goal. En daar staat uiteraard onze geslepen midvoor Niels klaar om het beslissende tikje te geven: 2-0!! Prachtig mannen, zo zien we ze graag. Met 2-0 gaan we de rust in.
Coach Johan wijst de mannen op het aansluiten bij Niels en waarschuwt voor de toch wel goede tegenstander. Dit is duidelijk een ander kaliber dan Altius. Gelukkig weet de verdediging zich onder leiding van Max staande te houden, maar het blijft oppassen geblazen.
Dat zou moeten helpen denk je dan, maar BFC doet alsof er niets aan de hand is. De verdediging weert zich manhaftig met Koen, Max, Jesse, Max O. en Julian en een paar gevaarlijke ballen worden gestopt, één keer zelfs mede dankzij de lat, maar het piept en kraakt achterin. En ja hoor, daar valt de 3-2 als Max en Jesse wel naar elkaar kijken, maar even vergeten dat de tegenstander ook meedoet. Oh, oh, als dat maar goed gaat. Maar gelukkig gaat het goed. Weer is de aftrap net genomen als deze keer Julian dwars door het midden snijdt. Een BFC-er probeert hem met een tikje af te stoppen maar doet vooral zichzelf pijn. Julian merkt niets en stoomt door om pas te stoppen als de bal in de goal ligt: 4-2! BFC protesteert omdat de jongen die Julian probeerde af te stoppen op de grond ligt, maar de scheids liet terecht doorspelen: niet Julian deed iets verkeerd maar de BFC-er. Zou BFC zich na deze tegenslag dan eindelijk gewonnen geven? Victoria geeft nog één keer gas en drukt BFC terug op eigen helft. Uit een corner, volgens mij van Tom of Koen, kopt een BFC-verdediger de bal ongelukkig in de eigen goal 
en als het koningskoppel Abel/Niels iets later de vierde goal van de dag voor Niels voorbereidt, is het duidelijk dat de strijd is gestreden. Als de scheids affluit staat er een 6-2 einduitslag op de borden.
De scheids blies voor het begin en daar vlogen de mannen over het veld. Coach Johan was er vorige keer tegen Altius niet bij en vroeg zich na vijf minuten af hoe het kan dat dit vorige keer spannend was. Altius had zo goed als niets in te brengen tegen een ontketend Victoria. De ene aanval via de zijkanten was nog niet voorbij, of hups, daar kwam de volgende aanval over de andere zijkant. Altius stond erbij en keek ernaar. Maar hoe lekker we ook voetbalden, hoe vaak we ook zo goed als alleen voor de keeper kwamen, desnoods met zijn tweeën tegelijk alleen voor de keeper, de bal wilde er niet in. Te vaak wilde we het met nog een mooie kapbeweging nog makkelijker maken om de bal er in te leggen, maar het resultaat was: niks. Het dichtste bij was Max O. nog met een vlammend schot dat uiteen spatte op de paal. Waar de spitsen het scoren vergaten, bezaten we vandaag een perfecte verdediging onder leiding van de ijzersterke Tom. Doordat hij werkelijk alle ballen van Altius onderschepte en ook nog eens goed de opbouw zocht via de zijkanten met Jesse en Julian, leek het net of de spitsen van Altius niet zo goed waren. Maar dat dat niet klopte zagen we later in de wedstrijd, want die spitsen kunnen er wel degelijk wat van! Maar ja, met zulke keien achterin heeft elke spits van elke tegenstander het moeilijk.
In de rust vroegen de coaches slechts of onze mannen misschien de helft van de kansen er in zouden kunnen schieten, dat zou al een stuk schelen. Aan de koppies te zien, zou dat wel goed komen, want ook de Victoria E2 spelers voelden wel dat dit Altius makkelijk te kloppen moest zijn. En zo geschiedde . . . 
De tweede helft was nog maar amper begonnen of de Victoria aanvallen vlogen weer over het veld. De in grote getalen opgekomen Victoria én Altius toeschouwers konden niet anders dan concluderen dat Victoria uitstekend combinatie voetbal speelde. Binnen een paar minuten volgde dan ook de meer dan verdiende gelijkmaker. En dat niet alleen, binnen tien minuten in de tweede helft boog Victoria de 1-0 achterstand om in een 1-3 voorsprong. De klasse droop van het spel af en Altius kon geen vuist meer maken tegen de ontketende Victorianen. Het werd 4-1, 5-1 en zelfs 6-1. En als we iets zuiniger met de kansen waren omgesprongen hadden we er nog wel een paar in kunnen leggen. Wat een genot om naar te kijken! Vlak voor tijd maakte Altius nog een prachtige kopgoal waar onze Max niet veel tegen in kon brengen. De eindstand kwam daarmee op 2-6, een overduidelijke overwinning van onze mannen.
En toen de derde helft nog: bowlen in Loosdrecht. We hadden twee banen tot onze beschikking. Op de ene baan de verdedigers Max, Jesse, Julian en Tom en op de andere baan de aanvallers Max, Abel, Niels en Koen. Echt spannend werd het niet. De laagste score bij de verdedigers was nog hoger dan de hoogste score bij de aanvallers. En wat liepen ze er trots bij, die noeste verdedigers ;-) De hoogste score was vandaag voor Julian. Misschien wel omdat hij vandaag voor het eerst van zijn leven een officiële strike gooide. Het was al met al een heerlijk Victoria E2 dagje. Dank jullie wel weer, kanjers!!